Όταν τα κακομαθημένα παλιόπαιδα, που μετουσιώνουν την πλήξη τους σε επανάσταση με τα λεφτά του μπαμπά, αποφάσισαν ότι έπρεπε να λερώσουν με πίσσα και να σφραγίσουν με κάγκελα την πόρτα της αίθουσας του πολιτιστικού συλλόγου «Ενδοχώρα» στη Θεσσαλονίκη, τα πρώτα συναισθήματα που δημιουργήθηκαν ήταν οργή και αγανάκτηση. Προσπαθούσαμε να εξηγήσουμε πόση πίσσα μπορεί να ενυπάρχει στο μυαλό νέων ανθρώπων, τόση που αυτό να κολλήσει στα κάγκελα του παραλόγου. Γιατί μόνον παράλογο μπορεί να χαρακτηριστεί το να απειλείς τους ανθρώπους ενός πολιτιστικού συλλόγου με ιστορία, έργο και προσφορά 20 χρόνων, επειδή προφανώς υπερασπίζονται την πολιτισμική ταυτότητα και ιδιοπροσωπεία των Ελλήνων!
Η στοχοποίηση της αίθουσας «Δεσμοί Ελλήνων», στη Θεσσαλονίκη, που φιλοδοξούμε να αποτελέσει ένα κύταρρο πολιτιστικού και κοινωνικού προβληματισμού, προσγειώνει όλους μας σε μία σκληρή πραγματικότητα. Αυτή που επιτάσσει, στη σύγχρονη ελλαδίτικη κοινωνία, κάθε φωνή αντίστασης στην ισοπέδωση και την παρακμή να αντιμετωπίζει τη συστημική αντίδραση και να είναι αναγκασμένη να λειτουργήσει υπό καθεστώς τρομοκρατίας της σκέψης. Αυτό, βεβαίως, δεν είναι ανεκτό.
«Άδικα πασχίζεις να κάνεις τα γουρούνια περιστέρια», μου είπε ένας φίλος μετά την επίθεση. Όταν του ζήτησα να μου διευκρινίσει ποια είναι τα γουρούνια, μου απάντησε «μα, φυσικά, αυτοί που σας επιτέθηκαν». Διαφώνησα μαζί του. Για μένα γουρούνια είναι όλοι αυτοί που χρόνια τώρα ανέχονται να τσαλακώνεται η αξιοπρέπειά τους ως πολίτες και μέλη μιας εθνικής κοινωνίας. Αυτοί που αδίστακτα κυλιούνται στη λάσπη της εξυπηρέτησης των προσωπικών τους μικροσυμφερόντων, με κάθε τίμημα. Αυτοί που κλείνουν τα μάτια σε όλα όσα συμβαίνουν ακόμη και στη διπλανή τους πόρτα, αλλά που θυμούνται να διαμαρτυρηθούν, ίσως, μόνον όταν το κακό χτυπήσει τη δική τους.
Όσοι έχουν γαλουχηθεί με μία έστω και επίφαση επαναστατικότητας είναι πολύ πιθανό κάποια στιγμή να καταλάβουν το λάθος δρόμο που επέλεξαν, την πλεκτάνη στην οποία οδηγήθηκαν ή τα αδιέξοδα στα οποία κατέληξαν, και ίσως τότε να πετάξουν σαν λεύτερα περιστέρια μακριά από όλα αυτά. Οι άλλοι, αυτοί που έμαθαν μια ζωή στη ραστώνη και την εθελοδουλεία, δεν πρόκειται να ξυπνήσουν ποτέ. Για το μόνο για το οποίο θα προσεύχονται κάθε βράδυ, θα είναι να μη διαταράξει τίποτε τη μακαριότητά τους. Μια μακαριότητα για την οποία είναι πρόθυμοι να υλοποιήσουν ακόμη και τον πιο εξευτελιστικό συμβιβασμό. Αυτά τα γουρούνια, ναι, δεν πρόκειται ποτέ να γίνουν περιστέρια...
Γιάννης Κουριανίδης
endohora@yahoo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου