Οι καταστροφικές συνέπειες του Μνημονίου και της Δανειακής Σύμβασης

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΑΝΕΡΓΩΝ

ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

   Εκδήλωση με θέμα «Οι καταστροφικές συνέπειες του Μνημονίου και της Δανειακής Σύμβασης» οργανώνεται από την ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΑΝΕΡΓΩΝ, με τη συμμετοχή κοινωνικών και πατριωτικών κινήσεων, την Παρασκευή 1 Ιουλίου, ώρα 8.30 μ.μ. στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης. 

Βασίλης Οικονόμου βουλευτής Αττικής

   Θα μιλήσουν οι: Βασίλης Οικονόμου, βουλευτής Αττικής, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Πανελληνίου Άρματος Πολιτών και Λευτέρης Κωνσταντινίδης πρώην βουλευτής ΠΑΣΟΚ Α΄ Θεσσαλονίκης. Θα συμμετέχουν επίσης με σύντομες παρεμβάσεις ο Γιώργος Χατζηαθανασίου μέλος ΚΠΕ ΔΗΚΚΙ και ο Κλημέντης Μπαλαμπανίδης, στέλεχος της κίνησης ΕΛΛΗΝΟΡΩΣΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ. Μετά τις εισηγήσεις θα αναπτυχθεί ευρύτατος διάλογος με τοποθετήσεις, ερωτήσεις και προτάσεις για τη διέξοδο από την κρίση της χώρας.Την εκδήλωση θα συντονίσει ο δημοσιογράφος Γαβριήλ Αβραμίδης.

   Στόχος της εκδήλωσης είναι όχι μόνο να περιγραφεί η αληθινή κρίση και να αποτυπωθεί η επίθεση που δέχεται ο λαός μας με την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου και του εφαρμοστικού νόμου, αλλά και να αναζητηθούν προτάσεις διεξόδου και ανατροπής.

    Πεποίθηση των οργανωτών είναι πως η πολιτική του μνημονίου έχει ως αποτέλεσμα την  καταστροφή και όχι τη σωτηρία της χώρας. Το μνημόνιο φέρνει το οριστικό τέλος της μεταπολίτευσης, δίνοντας τη χαριστική βολή στη λαϊκή κυριαρχία, δημιουργούνται όμως ταυτόχρονα, με τη μαχητική αντίσταση του λαού και του έθνους, οι προϋποθέσεις για την ανατροπή του υπάρχοντος πολιτικού σκηνικού. Δεν είναι απλά λαθεμένη συνταγή θεραπείας των δημοσιονομικών μας πραγμάτων, ή λάθος διαπραγμάτευση με την τρόικα, αποτελεί θανατηφόρα συνταγή της οικονομίας και της κοινωνίας, αλλά και υπονόμευση των εθνικών συμφερόντων με το ξεπούλημα στρατηγικών τομέων της εθνικής μας οικονομίας.

   Το μνημόνιο δεν είναι μονόδρομος είναι αδιέξοδο. Ο αείμνηστος Ούλαφ Πάλμε είχε πει «μη θρηνείτε οργανωθείτε», αυτό το μήνυμα παραμένει εξαιρετικά επίκαιρο για τους Έλληνες πολίτες.

Ο ΛΑΟΣ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΠΡΟΔΟΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΛΙΤ

Δημοσιεύθηκε στη γερμανική εφημερίδα Handelsblatt, στις 16.06.2011

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Konstantakopoulos.blogspot.com

Καθώς γράφονται αυτές οι γραμμές, εκατοντάδες χιλιάδες, ίσως εκατομμύρια απλοί ‘Ελληνες πολίτες είναι στους δρόμους της χώρας τους, μένοντας εκεί παρά τη μαζική χρήση χημικών αερίων. Οι διαδηλώσεις αυτές είναι πιθανώς οι μεγαλύτερες μετά την πτώση της δικτατορίας το 1974.

Οι ‘Ελληνες μένουν στους δρόμους για πολύ απλούς λόγους. Μετά από την εμπειρία ενός χρόνου «βοήθειας» από την ΕΕ, την ΕΚΤ, το ΔΝΤ και τη δική τους κυβέρνηση, πιστεύουν έντονα ότι το έθνος τους βαδίζει κατευθείαν σε μια οικονομική και κοινωνική καταστροφή επικών διαστάσεων.  Βλέπουν όλο και περισσότερους ηλικιωμένους  να ψάχνουν για τρόφιμα  σε σκουπιδοντενεκέδες, νοσοκομεία και πανεπιστήμια να λυγίζουν υπό την περικοπή του μισού προϋπολογισμού τους, όλο και περισσότερα μαγαζιά να κλείνουν, το κράτος σε αποσύνθεση και δύο φορές περισσότερους ‘Ελληνες να αυτοκτονούν εν σχέσει με πέρυσι.

Η ελληνική οικονομία ζει τη χειρότερη ύφεση μετά τον 2^ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Το ηθικό της χώρας είναι διαλυμένο. Η ελληνική κοινωνία μπαίνει γρήγορα σε μια κατάσταση τύπου Βαϊμάρης. Η δυνατότητά της να αποπληρώσει τα χρέη της έχει καταστραφεί, ως αποτέλεσμα ενός προγράμματος που, υποτίθεται, είχε σχεδιασθεί ακριβώς για να πετύχει αυτό τον σκοπό!

Κανένας δεν αμφιβάλλει σοβαρά για το επείγον των μεταρρυθμίσεων που χρειάζονται ή για τα βαθιά, υφέρποντα δομικά προβλήματα. Αυτά τα προβλήματα δεν είναι η κύρια αιτία της τωρινής κρίσης, είναι όμως υπεύθυνα για το ότι έθεσαν την Ελλάδα στην πρώτη θέση μεταξύ των χωρών της ευρωζώνης που επλήγησαν από το δεύτερο κύμα του χρηματιστικού τσουνάμι που ξεκίνησε το 2007-08.

Η θεραπεία που εφαρμόστηκε/εφαρμόζεται για την αντιμετώπιση του «ελληνικού προβλήματος» ήταν δρακόντεια λιτότητα, επείγουσα πώληση όλης της κρατικής περιουσίας, σε εξευτελιστικές τιμές, πλήρης αποπληρωμή του χρέους και, last but not least, ένα είδος «ψυχολογικού πολέμου» εναντίον του ελληνικού λαού. Σχεδιασμένος να κάμψει τις αντιστάσεις του, είχε ως αποτέλεσμα να καταστρέψει το ηθικό του έθνους και την εικόνα της χώρας και να διώξει τα κεφάλαια στο εξωτερικό. Ως αποτέλεσμα αυτών, η ελληνική κοινωνία έγινε η πρώτη δυτικοευρωπαϊκή κοινωνία που αντιμετωπίζει μεταπολεμικά κρίση αναπαραγωγής. Πως απαντούν τώρα οι ευρωπαϊκές και ελληνικές ελίτ στην κατάσταση; Με περισσότερη από την ίδια πολιτική.

Μόνο ο ‘Οργουελ θα μπορούσε να ονομάσει ένα τέτοιο πρόγραμμα «βοήθεια στην Ελλάδα». Στην πραγματικότητα πρόκειται για πρόγραμμα βοήθειας στις τράπεζες που δάνεισαν ή δανείζουν την Ελλάδα. Αντί να εισρεύσουν πόροι στην ελληνική οικονομία για να τη βοηθήσουν, αφαιρούνται πόροι από αυτήν για να κατευθυνθούν στους χρηματοπιστωτικούς θεσμούς που είναι θεμελιωδώς υπεύθυνοι για την κρίση που αντιμετωπίζουμε. Με τρόπο εν πολλοίς ανάλογο του όσων έγιναν το 2008-9, αλλά μασκαρεμένο τώρα σε «βοήθεια για την Ελλάδα». Ξαναγράφοντας τους θεμελιώδεις νόμους του καπιταλισμού, διακηρύξαμε το 2008 ότι οι τράπεζες είναι «πολύ μεγάλες» για να χρεωκοπήσουν. Φαίνεται ότι τώρα θεωρούμε τα κράτη λιγότερο μεγάλα, άρα επιτρέπεται να αποτύχουν.

Οι ‘Ελληνες είναι στους δρόμους γιατί συνειδητοποιούν τραγικά, σε αυξανόμενους αριθμούς, ότι είναι απολύτως μόνοι, ότι δεν έχουν κανένα ελληνικό ή ευρωπαϊκό θεσμό να τους βοηθήσει, το αντίθετο. Νοιώθουν προδομένοι από τις ελληνικές και ευρωπαϊκές ελίτ, ιδίως από τον Πρωθυπουργό τους, που ακούει σε υπερβολικό βαθμό τις συμβουλές ενός «στρατού» Αμερικανών και πολυεθνικών συμβούλων, από τα πολιτικά αντανακλαστικά μιας κυβέρνησης, που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τη Μαρία Αντουανέττα της Γαλλίας. Είναι αυτές οι ελίτ που δεν άφησαν στον ελληνικό λαό κανένα άλλο μέσο εκτός από την εξέγερση για να υπερασπίσει τον εαυτό του και τη χώρα του από τις επιθέσεις του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος, αληθινού «Κράτους πίσω από τα Κράτη».

Δεν θέλω τώρα να συζητήσω την προέλευση του ελληνικού χρέους ή το ερώτημα «που πήγαν τα λεφτά», γιατί δεν πρέπει να ρίχνουμε λάδι στη φωτιά ενδοευρωπαϊκών «πολέμων λέξεων». Μοιάζει όμως μεγάλη ηλιθιότητα να αποδίδει κανείς την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση σε μερικούς ‘Ελληνες δημόσιους υπαλλήλους που αργούσαν να πάνε στη δουλειά τους!

Είναι αυτό το αόρατο χρηματιστικό «υπερκράτος», δημιουργημένο από τέσσερις δεκαετίες αποφορολόγησης, απορρυθμίσεων, απελευθερώσεων, αγοράς πολιτικής επιρροής από χρηματιστικούς κύκλους, και, τελικά, τη δημιουργία του «υπέροχου καινούριου κόσμου» των CDS και CDO. Ενός μηχανισμού δημιουργίας χρήματος όχι παράγοντας, αλλά καταστρέφοντας, ενός κόσμου χρηματοπιστωτικών όπλων μαζικής καταστροφής, όπως το έθεσε κάποτε ο Warren Buffet. Δεν πρόκειται για «δημιουργική καταστροφή», αλλά για «καταστροφική καταστροφή», που απειλεί όλη την Ευρώπη με χρηματοπιστωτικές Φουκουσίμες.

Ζώ στο κέντρο της καταιγίδας, ένα πιθανό «Σεράγεβο» του 21^ου αιώνα. ‘Ενα σημείο δηλαδή από το οποίο μπορεί να ξεκινήσει ένας νέος, χρηματοπιστωτικός και όχι στρατιωτικός πόλεμος, που θα αντιπαραθέσει τα ευρωπαϊκά έθνη μεταξύ τους, καταστρέφοντας, μακροπρόθεσμα, το ευρωπαϊκό κράτος πρόνοιας, την ιδέα της ολοκλήρωσης, τη δημοκρατία και τον πολιτισμό μας. Βλέπω με μεγάλη ελπίδα τα πρώτα στοιχεία επανορθολογικοποίησης της ευρωπαϊκής συζήτησης από τον Υπουργό Οικονομικών του ηγετικού έθνους στην Ευρώπη. Αλλά συνειδητοποιώ επίσης πόσο ντροπαλά και αναποτελεσματικά παραμένουν.

Ο Μαρξ έγινε Χάγιεκ του καιρού μας, ο Λένιν Φρήντμαν και σύντομα έρχεται ο Στάλιν του χρηματιστικού κόσμου. Μόνο συνειδητοποιώντας την έκταση της απειλής και την ανάγκη μιας πολύ ισχυρής και ριζοσπαστικής αλλαγής παραδείγματος, προς την κατεύθυνση του Κέινς, της επαναρρύθμισης, πολιτικών και κοινωνικών, όχι χρηματιστικών Μάαστριχτ, μόνο αντιτάσσοντας μια μεγαλύτερη πρόκληση σε αυτή που οι «αγορές» απευθύνουν στην Ευρώπη, μπορούμε να έχουμε μια λογική ελπίδα νίκης. Αλλά η ευρωπαϊκή πολιτική έχει, εδώ και καιρό, αποκλείσει τέτοιες ιδέες.

Απαγόρευση αναπαραγωγής από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. του «Καλημέρα Ήλιε»

 

Με μία ιδιαίτερα σκληρή επιστολή, η κόρη του Μάνου Λοΐζου, Μυρσίνη, επιτίθεται δριμύτατα στον Γ. Παπανδρέου, στην κυβέρνηση και στο ΠΑ.ΣΟ.Κ..


Ζητεί, μάλιστα, την απαγόρευση της ανάκρουσης του γνωστού και δημοφιλούς τραγουδιού του πατέρα της, «Καλημέρα Ήλιε», στις συγκεντρώσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ..

Το πλήρες κείμενο της επιστολής

Αθήνα 27/6/2011

ΑΠΟ: Μυρσίνη Λοΐζου
ΠΡΟΣ: Τον Πρωθυπουργό, και την Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ: Το σύνολο των ΜΜΕ

Ανοιχτή Επιστολή στον Πρωθυπουργό, και την Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ

«Κυρίες και Κύριοι της Κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ.

Γνωρίζω εκ των προτέρων, ότι αυτή η κίνησή μου είναι συμβολική, εν τούτοις η συνείδησή μου, και η αξιοπρέπειά μου ως ενεργού πολίτη μου επιβάλλει να σας γνωστοποιήσω τα εξής:

Ο πατέρας μου Μάνος Λοΐζος αγωνίστηκε με τον δικό του τρόπο, για αξίες όπως η Ελευθερία, η Δημοκρατία, και η Κοινωνική Δικαιοσύνη. Προσπάθησε να υπηρετήσει μέσω της τέχνης του, τα οράματα και τις αξίες ενός καταπιεζόμενου Λαού, ο οποίος με πολύ κόπο, αίμα και δάκρυα αγωνίστηκε για την Δημοκρατία, την οποία τόσο βάναυσα του την στερούσαν.

Αφού αυτός ο Λαός κατοχύρωσε με πολλούς αγώνες τα στοιχειώδη Δημοκρατικά δικαιώματα τα οποία στην Ευρώπη είχαν κατακτηθεί χρόνια πριν, έρχεστε σήμερα και όπου Δικαιώματα βάζετε ευκαιρίες. Τα Δικαιώματα στην εργασία, την υγεία, την Παιδεία, την ποιότητα ζωής, τον πολιτισμό, τα έχετε κάνει ένα απέραντο fast track έξυπνων επενδύσεων, ξεπουλώντας όχι μόνο τον Δημόσιο πλούτο αυτή της χώρας, αλλά και την ίδια την ανθρώπινη ύπαρξη.

Τόσα χρόνια σας ακούω να χρησιμοποιείτε το «Καλημέρα Ήλιε» στις Κομματικές σας συγκεντρώσεις. Παλιότερα, απλά με ενοχλούσε αισθητικά καθώς και με πλήγωνε, εξαιτίας αφενός της υποκρισίας σας, -διότι οι δικές σας αξίες επέβαλαν και έναν βαθιά εξουσιαστικό τρόπο ζωής, και δημιούργησαν σκλάβους αντί για ελεύθερους ανθρώπους, και ενεργούς πολίτες- και αφετέρου διότι οι δικές σας αξίες δεν έχουν καμία μα καμία σχέση με αυτό που προσπαθεί να πει το συγκεκριμένο τραγούδι.
Τώρα όμως πλέον εξοργίζομαι, γιατί δείχνει ότι δεν έχετε καταλάβει τίποτα από τους αγώνες του Λαού και των εργαζομένων, πράγματα τα οποία ενέπνευσαν τον πατέρα μου, και του έδωσαν και μια αντίστοιχη στάση ζωής στην καθημερινότητά του ως πολίτη, και στις σχέσεις του με τους συνανθρώπους του.

Το τραγούδι αυτό καλημερίζει τον Ήλιο, την ελπίδα, την αλληλεγγύη, και την προσμονή ενός ολόκληρου Λαού, για Δημοκρατία και Ελευθερία.

Εσείς όμως, είστε υπεύθυνοι για την πιο βαθιά, πνευματική, αξιακή, ηθική, και πολιτισμική καταχνιά που θα μπορούσε να έχει ποτέ αυτός ο τόπος.

Ως εκ τούτου, σας απαγορεύω ρητά και κατηγορηματικά, να χρησιμοποιείτε έργο ή μέρος του έργου του Μάνου Λοΐζου, σε οποιαδήποτε κομματική σας εκδήλωση ή δραστηριότητα.

Βέβαια ίσως να απαντήσετε ότι το έργο του Μάνου Λοΐζου ανήκει στον Λαό. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο όμως και η συγκεκριμένη πράξη εκ μέρους μου.

Επειδή όπως αποδείχτηκε δεν είστε, και ούτε ήσασταν ποτέ μέρος αυτού του Λαού, και δεν έχετε πλέον κανένα δικαίωμα και καμία νομιμοποίηση να συνεχίζετε να τον εξαπατάτε.

Ο Ήλιος άλλωστε, είναι δικός μας, και όχι δικός σας.

Δεν μπορεί κανείς να μας τον πάρει. Και δεν θα μας τον πάρει».

Μυρσίνη Λοϊζου

http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=339000&cid=6

Προμήθεια 2011 στον Όλυμπο

ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 30 ΙΟΥΝΙΟΥ ΕΩΣ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΙΟΥΛΙΟΥ 2011

* ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΙΜΗΣ, ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΔΕΙΞΗΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΘΕΑΣΗΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.

* ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΩΝ «ΠΡΟΜΗΘΕΙΩΝ», ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 1/7 ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΕΠΙΔΕΙΞΗ ΑΠΕΓΚΛΩΒΙΣΜΟΥ ΤΡΑΥΜΑΤΙΑ ΑΠΟ ΤΡΑΚΑΡΙΣΜΕΝΟ ΟΧΗΜΑ.

Τα Προμήθεια, ως πανελλήνιος θεσμός που σκοπό έχει να μας φέρει σ’ επαφή με τον πολιτισμό, το πνεύμα και τις αξίες των προγόνων μας, διανύουν ήδη το δέκατο έκτο έτος συνεχούς παρουσίας τους.

Με εμπνευστή και πρωτεργάτη τον καθηγητή του πανεπιστημίου της Στοκχόλμης Τρύφωνα Ολύμπιο, λαμβάνουν χώρα στο φιλόξενο Λιτόχωρο καθώς και στο υπέροχο φυσικό περιβάλλον του Άλσους Προμηθέως, στους πρόποδες του Ολύμπου, όπου χιλιάδες επισκέπτες απ’ όλη την Ελλάδα κι από το εξωτερικό συγκεντρώνονται κάθε χρόνο για να ανταμώσουν κάτω από τον καταγάλανο ουρανό του Όρους των Θεών.

Να γνωρίσουν το ελληνικό πνεύμα και έθος, να τιμήσουν τους αρχαίους φιλοσόφους και τις φιλοσοφικές σχολές με δημόσιες συζητήσεις και εκδηλώσεις, να παρακολουθήσουν καλλιτεχνικά, πολιτισμικά και τελεστικά δρώμενα, να μετάσχουν σ’ αυτά ως αναζωογονητική μύηση στις αρχέγονες πηγές που μας γέννησαν, να νιώσουν με κατάνυξη την πατρώα ψυχή, να έρθουν σ’ επαφή με την κοσμοθέαση των προγόνων μας.

Υπό την αμέριστη αρωγή του Δήμου Δίου – Ολύμπου και των τοπικών αρχών, οι εκδηλώσεις της Παρασκευής 1 Ιουλίου θα πραγματοποιηθούν κυρίως στο Λιτόχωρο, ενδυναμώνοντας την οικονομική ζωή των φιλόξενων κατοίκων του με την εισροή εκατοντάδων επισκεπτών.

Την ημέρα αυτή, από ώρα 17:00 και στα πλαίσια της σύνδεσης των Προμηθείων με τα σύγχρονα προβλήματα, θα πραγματοποιηθεί επίδειξη απεγκλωβισμού τραυματία από τρακαρισμένο όχημα με την συνεργασία ανδρών της τοπικής ΕΜΑΚ (της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Λιτοχώρου) και του τοπικού ΕΚΑΒ, υπό την επιμέλεια του πανελλαδικής κυκλοφορίας περιοδικού Auto Τρίτη.

Στη συνέχεια, ώρα 21:00, θα γίνει πομπή των Προμηθειέων στους κεντρικούς δρόμους του Λιτοχώρου με τη συνοδεία μουσικών οργάνων, η οποία θα καταλήξει στο υπαίθριο θέατρο για να λάβουν χώρα οι τελετές έναρξης των εκδηλώσεων με θεατρικά δρώμενα και συναυλίες.

….Οι γιορτές των Προμηθείων επιχειρούν την ανασύνδεση με τον αρχαίο, παγκοσμίως σεβαστό και πάντοτε επίκαιρο πολιτισμό μας τον οποίο προβάλλουν και αναδεικνύουν στις εκδηλώσεις. Όχι σαν άγονη λατρεία ενός νεκρού παρελθόντος αλλά ως έκφραση του ζωντανού και ρέοντος Λόγου εκείνων στους οποίους αναγνωρίζει η σώφρων ανθρωπότητα ότι τους οφείλει τα πάντα. Ως έναυσμα επίκαιρου και γόνιμου προβληματισμού για διεξόδους στα αδιέξοδα του σήμερα, με άξονα σκέψης και πλαίσιο αναφορών την κοσμοαντίληψη εκείνων.….

Τα Προμήθεια είναι μια γιορτή για όλους όσους τιμούν την ελληνική παιδεία και τον ελληνικό πολιτισμό. Ευπρόσδεκτοι στις γιορτές των Προμηθείων είναι όλοι όσοι νιώθουν πως η διαύγεια σκέψης και οι αξίες των προγόνων μας, μπορούν ν’ αποβούν βατήρας πνευματικής παλιγγενεσίας, ελπίδας και αντίστασης στους μαζικούς ισοπεδωτικούς μηχανισμούς της εποχής μας.

Οράτε το μέλλον, ευγένειαν ασκείτε, επαινείτε αρετήν

Έρρωσθε κι ευδαιμονείτε!

Επιτροπή Προμηθείων 2011

ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΩΝ «ΠΡΟΜΗΘΕΙΩΝ 2011»

Πέμπτη 30 Ιουνίου

Τόπος: Άλσος Προμηθέως

Από ώρα 17:00 Συνάντηση γνωριμίας

Συγκέντρωση και κατασκήνωση στο Άλσος Προμηθέως των φίλων Προμηθειέων απ’ όλη την Ελλάδα.

ώρα 21:00, Συμπόσιο γνωριμίας

Συμπόσιο με τα εδέσματα που θα φέρουν μαζί τους οι κατασκηνωτές και οι επισκέπτες. Θέμα συζητήσεως: “Ο Διόνυσος ως θεός των κοινωνικών αλλαγών”.

Φιλότητα και αδελφότητα αναγκαίες ιδιότητες και καλώς να “συμπίωμεν, συμφάγωμεν και συζητήσωμεν”.

Παρασκευή 1 Ιουλίου

Τόπος: Λιτόχωρο, κεντρικό πάρκο

ώρα 17:30, Ενημέρωση Οδικής Ασφάλειας

Ενημέρωση του κοινού για το σημαντικό θέμα της Οδικής Ασφάλειας όπου χιλιάδες συμπατριώτες μας πληρώνουν βαρύ φόρο αίματος.

Με τη συνεργασία του Περιοδικού Auto Τρίτη, θα.παρουσιαστεί απεγκλωβισμός τραυματία από τρακαρισμένο και φλεγόμενο όχημα παρουσία κοινού με τη συμμετοχή ομάδας της ΕΜΑΚ της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Λιτοχώρου.

Τόπος: Δίον, είσοδος Αρχαιολογικού Μουσείου

ώρα 20:00, Παραλαβή καθάριου ύδατος, χώματος και δάφνης

Δρομείς φέροντες αρχαϊκές ενδυμασίες οπλιτών, θα παραλάβουν από την ιερή πόλη των Μακεδόνων Δίον καθάριον ύδωρ εξαγνιστικό, χώμα και δάφνη, και θα τα μεταφέρουν με ελαφρύ τροχάδην στο Λιτόχωρο (απόσταση 10,2 χλμ.) για τις τελετές ενάρξεως των εκδηλώσεων.

Τόπος: Λιτόχωρο, κεντρικοί οδοί

ώρα 20:45, Προμηθεϊκή Πομπή

Μεγάλη πομπή των Προμηθειέων με πυρσούς, γκάιντες και τύμπανα μέσα από τους κεντρικούς δρόμους του Λιτοχώρου. Η πομπή θα καταλήξει στο υπαίθριο θέατρο του Λιτοχώρου.

Τόπος: Λιτόχωρο, Υπαίθριο Θέατρο

ώρα 21:30, Τελετές έναρξης των Προμηθείων 2011

Τελετουργική έναρξη των εκδηλώσεων του τριημέρου με την αφή του Προμηθεϊκού Πυρός.

ώρα 21:50, “Διονυσιακός Διθύραμβος”

Παρουσίαση Τελετουργικού – θεατρικού δρώμενου από την Ομάδα «Διόνυσος Ελευθερεύς».

ώρα 23:00, Κάβειρος

Συναυλία του μουσικού σχήματος «Κάβειρος».

ώρα 23:30, Τέθριππον

Συναυλία του μουσικού σχήματος «Τέθριππον».

Σάββατο 2 Ιουλίου

Τόπος: Ενιπέας

ώρα 10:00, Επίσκεψη στα νερά του Ενιπέα

Συγκέντρωση των ενδιαφερομένων στις 10:00 στην κεντρική πλατεία του Λιτοχώρου και αναχώρηση για τα νερά του Ενιπέα (στην κατεύθυνση προς Πριόνια).

Τόπος: Άλσος Προμηθέως

ώρα 10:00, Επίκουρος - Δημόσια Συζήτηση

Δημόσια συζήτηση για τον αρχαίο φιλόσοφο Επίκουρο και την Επικούρεια φιλοσοφία

ώρα 11:00, Παίδων Δρώμενα: Το Κέρας της Αμάλθειας

Το Κέρας της Αμάλθειας αποτελεί ένα κυνήγι θησαυρού γνώσεων και λέξεων όπου μέσα απο διασκεδαστικό παιχνίδι, τα παιδιά γίνονται κοινωνοί της γλώσσας και της ιστορίας.

Συμμετέχουν όλα τα παιδιά στο Άλσος.

ώρα 14:00, Δημόσια Συζήτηση για την Πυθαγόρειο φιλοσοφία

ώρα 15:00, Μαγείρευμα του Κυκεώνα

Προετοιμασία και μαγείρευμα του κυκεώνα (αρχαιοελληνικό έδεσμα μαγειρευμένο από ποικιλία δημητριακών).

ώρα 17:30, Παίδων Δρώμενα

Αθλοπαιδιές, αγωγή και δημιουργική απασχόληση των παιδιών.

ώρα 18:15, Διανομή του Κυκεώνα

Αρχαιοελληνικό έδεσμα μαγειρευμένο από ποικιλία δημητριακών.

Επιμέλεια: Πολιτιστικός Σύλλογος «Προμηθεύς Πυρφόρος».

ώρα 18:30, Ποιητικόν Βήμα

Απαγγελίες Ποιητών με θέμα: Προμηθέας – Προμηθεϊκό Πυρ

ώρα 21:00, Καλωσόρισμα

Χαιρετισμοί επισήμων, Χαιρετισμός Τρύφωνος Ολύμπιου

ώρα 21:30, Έναρξη μυσταγωγικών δρώμενων υπό τον τίτλο: “Προμηθεϊκόν Πυρ, Αείζωον και αεί υπάρχον“

ώρα 23:00, Βακχεύεστε!

Βακχική μουσική και διονυσιακός χορός με τη συμμετοχή όλων των παρευρισκομένων.

Κυριακή 3 Ιουλίου

Τόπος: Άλσος Προμηθέως

ώρα 09:30, Τελετή Ηλιοδίτης

ώρα 10:30, Ονοματοδοσίες με το τυπικό της πατρώας παράδοσης.

ώρα 12:00, Κοινό των Ελλήνων

Καθιερωμένη συζήτηση των διοργανωτών με τους επισκέπτες των Προμηθείων για θέματα που άπτονται του ελληνισμού.

ώρα 14:00, Λήξη των Προμηθείων 2011

ΤΙ ΛΕΕΙ ΤΟ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ ΤΗΣ VPRC

 

Το Γραφείο Τύπου του ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΑΡΜΑΤΟΣ ΠΟΛΙΤΩΝ εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση για τη δημοσκόπηση της VPRC
 


Σε πείσμα της VPRC και του κ. Χ. Βερναρδάκη που βρίσκουν φιλόξενο χώρο στο περιοδικό «ΕΠΙΚΑΙΡΑ», το ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ θα συνεχίσει να μάχεται για τις ιδέες του και θα συνεχίσει να χαλάει τα σχέδια αυτών που σχεδιάζουν και επεξεργάζονται την εξαφάνισή του. Παριστάνοντας τον σύγχρονο «Κάλχα», η VPRC σε αντίθεση με όλες τις άλλες εταιρείες, δεν αποτυπώνει πρόθεση ψήφου αλλά «εκτίμηση πολιτικής επιρροής», δίνοντας μια εντελώς διαφορετική εικόνα για το ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ από τις άλλες εταιρείες, προσπαθώντας για δεύτερη φορά μέσα σε λίγες μέρες να πείσει την κοινή γνώμη ότι, η απήχησή μας είναι μηδενική, χτυπώντας με απροκάλυπτο τρόπο ένα νέο πολιτικό κίνημα. Προφανώς, όλες οι άλλες εταιρείες δημοσκοπήσεων μετράνε σε άλλη χώρα… Προφανώς, όλος αυτός ο κόσμος που μας συμπαρίσταται, που γράφεται στις τάξεις του κινήματός μας και που εκδηλώνει την υποστήριξή του στο κίνημα μας, δεν κατοικεί στην Ελλάδα, κατά την VPRC πάντα…

Δεν πειράζει όμως, παρόλα τα λυσσαλέα χτυπήματα που δεχόμαστε, την πρωτοφανή απόκρυψη του λόγου μας και των ιδεών μας και την πλήρη αποσιώπηση από τα «μεγάλα» ΜΜΕ, εμείς θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας. Εμείς θα συνεχίσουμε τον ανιδιοτελή και τίμιο αγώνα μας για μια Ελλάδα, χωρίς τις εξαρτήσεις και τις δουλείες του παρελθόντος και του σήμερα. Ένα Κίνημα, που θα παλέψει για:

- ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ


- ΑΝΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ


- ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ

To Γραφείο Τύπου του ΑΡΜΑΤΟΣ ΝΕΩΝ αναφέρει τα εξής για την έρευνα της VPRC, που δημοσιεύτηκε στις 23/06/11, στο περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ.

«Με μεγάλη χαρά υποδεχτήκαμε την δημοσκόπηση που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ από τη VPRC του κ Βερναρδάκη. Πραγματικά μας χαροποιεί ιδιαίτερα το γεγονός να βλέπουμε τα λυσσασμένα χτυπήματα κάποιων που δεν αντέχουν την ύπαρξή μας και προσπαθούν μετά κόπων και βασάνων να εξαφανίσουν το ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ από την πολιτική σκηνή. Είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικό για εμάς το γεγονός ότι στην προσπάθειά τους να ευνοήσουν το ΣΥΡΙΖΑ και να διασώσουν την κ Μπακογιάννη (μετά από τα δίκαια παράπονά της) μας τοποθετούν στο 0,5%. Ακόμα πιο ενθαρρυντικό είναι ότι η κοινωνία μας ακούει και είναι ήδη πολλοί οι Έλληνες Πολίτες που όχι απλώς θα μας ψηφίσουν αλλά εντάσσονται ενεργά μέλη του κινήματός μας. Προς ενημέρωση απλώς των «έγκυρων» δημοσκόπων τα μέλη του κινήματος μας πανελλαδικά (μέλη, όχι ψηφοφόροι) ξεπερνούν το ποσοστό που μας δίνει... Λυπούμαστε μόνο για αυτούς που διδάσκονται από «σοβαρούς» καθηγητάδες ότι στην στατιστική μπορείς να κάνεις διάφορα παιχνίδια προκειμένου να περάσεις τα μηνύματα που θέλεις. Για όσους τώρα πανηγυρίζουν εις βάρος μας, για τα αποτελέσματα της συγκεκριμένης δημοσκόπησης έχουμε να δώσουμε μια και μόνο συμβουλή Να μην στηρίζουν τους σχεδιασμούς τους στα συμπεράσματα αυτής της έρευνας διότι η κάλπη όποτε και να στηθεί θα σας εκπλήξει με τα αποτελέσματά της. Τέλος, προς το περιοδικό «ΕΠΙΚΑΙΡΑ», που προφανώς πληρώνει για αυτές τις δημοσκοπήσεις έχουμε να πούμε τα εξής:

Α. Καλό θα ήταν, να ακούσετε έστω και λίγο και την κοινωνία και να ελέγξετε λίγο έστω τα αποτελέσματα που σας διοχετεύει η συγκεκριμένη εταιρεία.

Β. Το αν θα υπάρχει το ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ καλύτερο θα ήταν να το αποφασίσει ο ελληνικός λαός και όχι κάποια κέντρα – παράκεντρα. Αν ενοχλεί η ύπαρξή του, καταλαβαίνουμε τα λυσσαλέα χτυπήματα που για τρίτη μάλιστα φορά δεχόμαστε με τους ίδιους πρωταγωνιστές. Απλά πιστεύαμε ότι ένα έγκυρο και έγκριτο περιοδικό θα μπορούσε να μείνει έξω από τα ξεκαθαρίσματα λογαριασμών και τα ύπουλα χτυπήματα. Αυτό νομίζαμε ότι, μπορούσε να το εγγυηθεί η ιστορία και το ήθος των εκδοτών που έχουν την ευθύνη του περιοδικού.

Γ. Εμείς, δεν θέλουμε αβανταρίσματα, ούτε κανακέματα. Ποτέ άλλωστε, δεν τα είχαμε και ποτέ δεν τα επιζητήσαμε. Αυτό που ζητάμε είναι δίκαιη και ίση αντιμετώπιση με όλους. Και την αποτύπωση της αλήθειας. Ξέρουμε ότι αυτό είναι δύσκολο σήμερα να γίνεται. Και αυτός θα είναι ένας σοβαρός λόγος για να παλέψουμε. Αύριο, στην Πανελλαδική Σύσκεψη των στελεχών του ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΑΡΜΑΤΟΣ ΠΟΛΙΤΩΝ, θα βάλουμε τα θεμέλια αυτής της νικηφόρας πορείας».

Δήλωση του βουλευτή Αττικής και Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου του ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΑΡΜΑΤΟΣ ΠΟΛΙΤΩΝ Βασίλη Οικονόμου.

«Το ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ δεν θα ψηφίσει το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα γιατί δεν δίνει λύσεις στα προβλήματα του τόπου. Εμείς, προτείνουμε ανατροπή του Μνημονίου, αναδιάρθρωση του εξωτερικού χρέους και την ανασυγκρότηση της πατρίδας».

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ «ΚΡΙΣΗ» ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΗΚΕ ΜΕΘΟΔΙΚΑ ΑΠΟ ΤΟ 2001

ΟΣΑ ΚΑΝΕΙ Η «ΠΡΑΣΙΝΗ» ΧΟΥΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΔΕΣΜΕΥΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΕΝΤΑΞΗΣ ΣΤΟ ΕΥΡΩ ΕΝΩ ΟΙ ΑΓΟΡΕΣ ΚΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ
Οι ανοησίες και τα επικοινωνιακά ψέματα για τα «σαράντα χρόνια αλόγιστες πολιτικές», για το «σώσαμε τη χώρα από τη χρεοκοπία», «δεν θα είχαμε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις», αποκαλύπτονται από μόνα τους.
Ο ΤΖΕΦΡΥ ΠΑΠΑΕΒΡΑΙΟΥ, στις 28/1 από το Νταβός, τα ομολόγησε όλα.
«Ακόμα και με μηδενικό χρέος η Ελλάδα έπρεπε να προχωρήσει στις μεταρρυθμίσεις που ήδη γίνονται», είπε. Τα ίδια «μέτρα», ζητούσε άλλωστε από το 2002, ο Παπαδημος σαν διοικητής της ΤτΕ.

Το ανεξόφλητο χρέος της κεντρικής κυβέρνησης της Ελλάδας , την 1/1/1997 ήταν 114.7 δις ευρώ και στο τέλος του 2003 , (περιλαµβανοµένων των προµετόχων, τιτλοποιήσεων και µετατρέψιµων οµολόγων, που λάνσαραν ), ήταν 175.439 εκατ. ευρώ, στο τέλος του 2003, έναντι 166.117 εκατ. ευρώ του έτους 2002.
Η αλματώδης διόγκωση του χρέους συνδυάζεται με τις «ιδιωτικες» και εκτός αγοράς συναλλαγες με swaps από το 2001 ως το 2007, τις οποίες ανέλαβαν η Goldman Sahs και η Morgan. Το πόσο μας φόρτωσαν δεν το ξερουμε.

Ταυτόχρονα άρχισε η διόγκωση των χρεολυσίων, αφού προγραμμάτιζαν τις λήξεις των ομόλογων πάνω στις λήξεις των παλαιών. Έτσι από τα 21 δις που χρειαζόταν η Ελλάδα το 2002 ( έλλειμμα 6 δις συν 15 δις χρεολύσια), φθάσαμε στα 70 δις,

Οι πρωτογενείς δαπάνες του προϋπολογισμού, με όλους τους μισθούς των «πρασινοφρουρών του Αντρέα», ήταν μόλις 8423 ευρώ το 1997, και έγιναν 28.300 το 2002, 36.025 εκατ. ευρώ το 2004 , 37.777 εκατ. ευρώ το 2005, 38.154 εκατ. ευρώ το 2006 και το 2009 εκτινάχθηκαν στα 57.992. Οι πρωτογενείς δαπάνες, είναι οι μισθοί και οι συντάξεις των δημοσίων υπαλλήλων, οι λοιπές αμοιβές των εκτάκτων του δημοσίου, οι επιχορηγήσεις προς τους οργανισμούς κοινωνικής ασφάλισης οι επιχορηγήσεις προς τους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης.

Το μεγάλο πάρτι της ΛΑΜΟΓΙΑ ΕΠΕ και οι «αλόγιστες πολιτικές», άρχισαν από το 1999 και κράτησαν ως το 2009. Τα δέκα χρόνια της «ισχυρής Ελλάδας» του Σημιτισμού και τα 5 χρόνια της «επανίδρυσης του Κράτους», του νεου Καραμανλισμού.

Στις 18 Δεκεμβρίου 2008, μετά τα Δεκεμβριανά, ο Σημίτης κατά τη συζήτηση στη Βουλή επί του προϋπολογισμού του 2009, μας ανακοίνωσε ότι στη χώρα μας θα υποδειχθεί η προσφυγή στο ΔΝΤ ως «η πιο πρόσφορη λύση του οικονομικού της προβλήματος».

«Αποτελεί κοινό μυστικό στους κύκλους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ότι η Ελλάδα δεν προσαρμόζεται στις επιταγές της ΟΝΕ και ότι επίσης οι όποιες νουθεσίες και επιτηρήσεις δεν αρκούν. Θεωρούν ότι η τωρινή πολιτική ηγεσία της χώρας, που στηρίχθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε όλες τις σημαντικές επιδιώξεις της, την απογραφή, την αναθεώρηση του ΑΕΠ, τη γρήγορη ολοκλήρωση της διαδικασίας της επιτήρησης, εκμεταλλεύτηκε αυτή τη συμπαράσταση για να χειροτερεύσει κατά πολύ τα πράγματα και να μην τηρήσει δεσμεύσεις. Απλά, τους κορόιδεψε. Η Ελλάδα, πιστεύουν, καλό θα ήταν να αναγκαστεί να προσφύγει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για να εξασφαλίσει τον απαραίτητο δανεισμό, ώστε η παρακολούθηση της ελληνικής οικονομίας να είναι αρμοδιότητά του και όχι φροντίδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Αφορμές για μια τέτοια κίνηση μπορούν να βρεθούν, αν συνεχιστεί η σημερινή πορεία. Η Ελλάδα σύμφωνα με τον προϋπολογισμό που συζητάμε θα πρέπει να δανειστεί το 2009 τουλάχιστον 40 δισ., αλλά πιθανότατα ένα ποσό 50 δισ. Τα χρήματα στις διεθνείς χρηματαγορές θα είναι δύσκολο να βρεθούν την περίοδο που θα επιδιώξει τον δανεισμό η Ελλάδα. Γιατί και άλλες χώρες και προπαντός ξένες τράπεζες θα επιθυμούν να δανειστούν και θα προσφέρουν ικανοποιητικότερο επιτόκιο ή περισσότερη φερεγγυότητα».

Επομένως το σενάριο της είχε ολοκληρωθεί το 2008, και η συζήτηση για το αν θα πάμε ή όχι στο ΔΝΤ, δεν έγινε μετα τις εκλογές του 2009. Όλα είχαν αποφασιστεί πριν από την Φρανκφούρτη και τις Βρυξέλλες. Τον Οκτώβριο του 2009, έμαθαν και οι εκτός κόλπου ότι θα προσφύγουμε στο ΔΝΤ όπως ομολόγησε αφελώς ο Σαχινίδης.

Και επειδή από το 2008 γνώριζαν ότι έπρεπε να αναζητήσουν 70 δις, τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο του 2009, αλλά και τον Ιανουάριο του 2010, έπαιρναν… «φραγκοδίφραγκα», περιμένοντας την «χρεοκοπία του Μαΐου».

Στο μεταξύ , αφού θα γινόταν το «Πάρτι» των αγορών, χρειαζόταν ένας «συντονισμός», για να διασφαλιστούν τα κέρδη και οι «προμήθειες», ώστε να κανουν την κρίση ευκαιρία. Σε αυτό το επίπεδο η Οικογένεια Παπανδρέου είχε αποφασιστικό ρόλο.

Το πρώτο πράγμα που έκανα οι αγορές σε συνεργασία με τον Προβόπουλο, ήταν να κάνουν το Τ3-Τ10, επιτρέποντας το σορτάρισμα στην ΗΔΑΤ.

Ο ΤΖΕΦΡΥ ΠΑΠΑΕΒΡΑΙΟΥ, είχε τρεις συναντήσεις με την Goldman Sahs.Μία στη Νέα Υόρκη , τον Σεπτέμβριο του 2009 προεκλογικά, μία στο Πεντελικό μετα τις εκλογές, όπου άνοιξαν και σαμπάνιες, και μια στο Νταβός τον Ιανουάριο του 2010.
Παράλληλα είχαμε και τη στενή συνεργασία της «οικογένειας», με τον βασιλιά των κερδοσκόπων και των cds τον Τζώρτζ Σόρος. Μετά τις εκλογές, ο Σόρος επισκέπτεται τον Τζέφρυ στις 7/11/2009, και θα ξαναέρθει στις 18 Απριλίου.

Στις 10 Δεκεμβρίου 2009, ο Προβόπουλος αποφάσισε να μην επιβάλλονται κυρώσεις σε όποιον κερδοσκόπο δεν έδινε τα ομόλογα στον αγοραστή τους μετά τη λήξη των δέκα ημερών! Άρχισε το αέρα Σορτάρισμα από τους διαπιστευμένους, των αμερικανικών Τραπεζών και τα spreads ανέβαιναν στον θεό !
Στις 19 Φεβρουαρίου ορίστηκε ως επικεφαλής του ΟΔΔΗΧ (Oργανισμός Διαχείρησης Δημοσίου Χρέους) ο Πέτρος Χριστοδούλου, της Goldman Sachs.

Η χορογραφία είναι σαφέστατη.

Για το λόγο αυτό ο ελληνικός λαός στις προσεχείς πρόωρες εκλογές, πρέπει να ψηφίσει την παραπομπή του Παπανδρέου, του Παπακωνσταντίνου , του Χριστοδούλου, του Προβόπουλου, και όλων όσων αναμείχθηκαν στην «διαπραγμάτευση» για το μνημόνιο , σε δίκη με την κατηγορία της Εσχάτης Προδοσίας.

Σπύρος Χατζάρας
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ

 

http://deltio11.blogspot.com/2011/01/2001.html

Το πραγματικό πρόβλημα είναι τα CDS και όχι το ελληνικό χρέος

Η διεθνής τραπεζική χούντα εκβιάζει τον ελληνικό λαό αλλά τρέμει τη στάση πληρωμών που θα επέβαλλε μια τέτοιου μεγέθους πληρωμή CDS, που θα τους κατέστρεφε

Γράφει ο Σπύρος Χατζάρας

Όταν ο «πρωθυπουργός» και οι παπαγάλοι του μιλούσαν για «χρεοκοπία», έλεγα από το Δελτίο των 11, ότι ήταν απολύτως βέβαιο ότι αυτό δεν θα συνέβαινε λόγω του κόστους των «ελληνικών» CDS.


Όλος ο πλανήτης, τρέμει την πιθανή κήρυξη στάσης πληρωμών από την Ελλάδα, επειδή θα προκαλέσει ανυπολόγιστη καταστροφή στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα, λόγω της τεράστιας «φούσκας» των ασφαλιστηρίων συμβολαίων έναντι του κινδύνου χρεοκοπίας της Ελλάδας, αλλά η ελληνική κυβέρνηση δεν χρησιμοποιεί αυτό της το όπλο, ακλουθώντας πιστά της «άνωθεν» οδηγίες και εντολές .


Καθώς η κρίση κορυφώνεται, τα καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης μιλάνε πια ανοιχτά για τον «κρυφό κίνδυνο» να πληρωθούν τρισεκατομμύρια δολλάρια στα ελληνικά CDS, που θα οδηγήσουν σε χρεοκοπία το διεθνές τραπεζικό σύστημα.
Όλο και εντονότερες ανησυχίες εκφράζονται από πολιτικούς, οικονομικούς και δημοσιογραφικούς κύκλους στις Ηνωμένες Πολιτείες για τις πιθανές «δραματικές επιπτώσεις» που μπορεί να έχει στην αμερικανική και παγκόσμια οικονομία η κρίση στην Ελλάδα.


Έχοντας υπόψη μας αυτή την πραγματικότητα, οι 114, πολίτες που υπογράψαμε το υπόμνημα της «Ελεύθερης Ελλάδας», προς τον πρόεδρο της Βουλής και τα μέλη της Εθνικής Αντιπροσωπείας, ( 15-06-2011), τονίζαμε:


« Εμείς οι υπογράφοντες αυτό το υπόμνημα, πιστεύουμε ότι, «το πιστόλι βρίσκεται στα χέρια σας», και ότι πρέπει «να σημαδέψετε» με αυτό, τους αεριτζήδες και τους διεθνείς τοκογλύφους προς όφελος της χώρας και του λαού της. Η έξοδος από την κρίση βρίσκεται στο κόστος του «συστήματος» από την αποπληρωμή των CDS σε περίπτωση «πιστωτικού γεγονότος».
Είναι καθήκον της Εθνικής Αντιπροσωπείας, και του καθενός από εσάς προσωπικά, να δώσετε εντολή στην κυβέρνηση, να προβεί στην άμεση έκδοση ομολογιακού δανείου, ύψους 250 δίς ευρώ, με διάρκεια 30 έτη, και με επιτόκιο ίσο με το αμερικανικό, το οποίο θα πρέπει να καλυφθεί μέχρι τις 31 Ιουνίου. Σε περίπτωση που δεν συμβεί αυτό, η χώρα μας, θα κηρύξει στάση πληρωμών από την 1η Αυγούστου. Είναι απολύτως βέβαιο, ότι οι υπόχρεοι για την αποπληρωμή των ελληνικών CDS, θα σπεύσουν να αγοράσουν τα. Ελληνικά ομόλογα».


Η επικοινωνιακή «ναυαρχίδα» των «αγορών», οι «Νιου Γιορκ Τάιμς» , στο χθεσινό κύριο άρθρο της , (22/06/2011), με τον τίτλο «Greece and you», αποκαλύπτει την αλήθεια γράφοντας ότι οι αμερικανικές τράπεζες είναι ευάλωτες στην κρίση του ελληνικού χρέους επειδή είναι μεγάλοι παίκτες στις αγορές παραγώγων, όπως αυτές των ασφαλίστρων κινδύνου έναντι χρεοκοπίας, των οποίων εγγυητής είναι η American International Group, και γράφει ότι, «τρία χρόνια μετά την τεράστια κρίση της Lehman Brothers, που κλυδώνισε τις ΗΠΑ, οι αγορές παραγώγων εξακολουθούν σε μεγάλο βαθμό να λειτουργούν χωρίς κανονισμούς, καθώς οι χρηματοοικονομικές μεταρρυθμίσεις που υποτίθεται ότι θα προήγαγαν τη διαφάνεια και θα μείωναν την κερδοσκοπία, δεν έχουν εφαρμοστεί στις ΗΠΑ, λόγω της σκληρής άσκησης πολιτικής πίεσης από τις τράπεζες». Οι «Νιου Γιορκ Τάιμς», γράφουν ακόμα ότι «η χρεοκοπία της Ελλάδας θα προκαλούσε οικονομικό πανικό , αντίστοιχο με αυτόν που επακολούθησε την κατάρρευση της Lehman Brothers το 2008».


Αργότερα, εντός της ιδίας ημέρας ,ο επικεφαλής της Fed, Μπεν Μπερνάνκι , στη συνέντευξη τύπου που παραχώρησε για τις αποφάσεις της Τράπεζας ,για τη νομισματική πολιτική, χαρακτήρισε την «κρίση» του ελληνικού χρέους , «πολύ δύσκολη», και ομολόγησε την αλήθεια του άρθρου των «Νιου Γιορκ Τάιμς», λέγοντας ότι μια χρεοκοπία της Ελλάδας, «θα προκαλούσε μεγάλο πλήγμα στην αμερικανική οικονομία», αφού, «τα αμερικανικά χρηματοοικονομικά ιδρύματα έχουν κυρίως έμμεση έκθεση στο ελληνικό χρέος».


Η Wall Street Journal την ίδια ημέρα έγραφε ότι «η Lehman Brothers ήταν ένα βαρύ σοκ για τις αγορές , όμως μια ενδεχόμενη ελληνική χρεοκοπία θα οδηγήσει σε παγκόσμια κατάρρευση καθώς οι πιστώσεις θα στερέψουν σε ολόκληρο τον κόσμο», επειδή όλες οι «μεγάλες» τράπεζες, είναι εκτεθειμένες στα «ελληνικά» CDS.
Το Spiegel από την πλευρά του γράφει ότι, « τα μέτρα λιτότητας και τα πακέτα της «μνημονιακής διάσωσης», αφορούν αποκλειστικά την διάσωση των τραπεζών, αφού μια ενδεχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας θα επέβαλλε μια τέτοιου μεγέθους πληρωμή ασφαλίστρων κινδύνου, (CDS), που θα κατέστρεφε τους Ευρωπαίους τραπεζίτες, μαζί με τη «χασούρα», από τα ελληνικά ομόλογα, ώστε η ευρωζώνη θα βυθιζόταν στην χρεοκοπία».


Η αγγλική Daily Mail, εκτιμούσε χθες επίσης, ότι η ελληνική στάση πληρωμών θα προκαλούσε «ζημιά» 336 δις στερλινών στο City, (377 δις ευρω), δηλαδή το 24% του βρετανικού ΑΕΠ.


Η στάση πληρωμών της Ελλάδας λοιπόν, θα επέβαλλε μια τέτοιου μεγέθους πληρωμή ασφαλίστρων κινδύνου, (CDS), που θα κατέστρεφε τους Ευρωπαίους τραπεζίτες, θα οδηγούσε σε παγκόσμια κατάρρευση, καθώς οι πιστώσεις θα στέρευαν σε ολόκληρο τον κόσμο, και οι αμερικανικές τράπεζες που είναι μεγάλοι παίκτες στις αγορές των ασφαλίστρων κινδύνου έναντι χρεοκοπίας είναι ευάλωτες στην κρίση του ελληνικού χρέους .
Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Συστημικών Κινδύνων (CERS) , Ζαν Κλόντ Τρισέ, προειδοποίησε χθές επίσης ότι, « η πιο σοβαρή απειλή για τη χρηματοοικονομική σταθερότητα στην ΕΕ προέρχεται από την αλληλεπίδραση της ευπάθειας των δημόσιων οικονομικών σε ορισμένα κράτη-μέλη με το τραπεζικό σύστημα, με πιθανές δευτερογενείς συνέπειες στην Ένωση και πέραν αυτής».
Μόνο οι εγγλέζοι «αεριτζήδες ρεντιέρηδες», θα πλήρωναν για «δευτερογενείς συνέπειες» 377 δις ευρώ. Αν προσθέσουμε, Γερμανούς, Γάλλους, Ελβετούς, Ιάπωνες, Αμερικανούς, αλλά και Έλληνες, το ύψος των «στοιχημάτων», υπερβαίνει βάσει των ετήσιων ασφαλίστρων, τα 3 τρις ευρώ ή τα 4,5 τρις δολάρια.
Η ελληνική κυβέρνηση επομένως έχει στα χέρια της, το «πυρηνικό όπλο», «στάση πληρωμών», και δεν το χρησιμοποιεί. Μπορεί να εξαπολύσει δέκα οικονομικά τσουνάμι, και δέκα «φουκοσίμες», και κάθεται και διαπραγματεύεται με τον «γερμανό σακάτη», το ξεπούλημα της Ελλάδας , που γίνεται για τη διάσωση των τραπεζιτών.


Επειδή, όπως έγραφε το περιοδικό Spiegel, «πολυεθνικές και τραπεζίτες επιβάλλουν τα συμφέροντά τους εκβιάζοντας τους πολιτικούς που με τη σειρά τους εκβιάζουν τους λαούς τους», και επειδή, «οι αποφάσεις λαμβάνονται στις μυστικές συναντήσεις των πολιτικών ελίτ», και, «μορφοποιούνται από τους ηγέτες της Γαλλίας και της Γερμανίας σε συνεργασία με τους τραπεζίτες, και επιβάλλονται στις κυβερνήσεις του νότου».


«Η εσωτερική πτώχευση της Ελλάδας, τα πακέτα διάσωσης που ουσιαστικά ανακατευθύνονται προς τους δανειστές, το ξεπούλημα της χώρας αντί πινακίου φακής, γίνονται με σκοπό να κερδηθεί χρόνος ώστε να συντελεστεί ένα θαύμα σε σχέση με το ευρώ», γράφει το Spiegel, και τονίζει ότι η κυβέρνηση της Ελλάδας, «είναι όργανο των τραπεζών και εξαπατούν τους πολίτες οδηγώντας τη χώρα τους στο χάος. Όχι μόνο δεν θα υπάρξει ανάκαμψη, αλλά και με την αποψίλωση από κάθε εθνικό ενεργειακό πλούτο ,που θα δοθεί για τον εξευμενισμό των αγορών, θα καταστραφεί ολοσχερώς κάθε έννοια μελλοντικής οικονομικής ανάκαμψης».


Αυτό ήταν και το νόημα της δήλωσης Παπανδρέου στο υπουργικό Συμβούλιο διαβεβαίωσε πως, «η κυβέρνηση εφαρμόζει συγκεκριμένο σχέδιο μέχρι το 2013», εκβιάζοντας τον ελληνικό λαό, για λογαριασμό των τραπεζιτών. Αυτό το σχέδιο μπήκε σε εφαρμογή στις 4 Οκτωβρίου 2009. 

 

http://deltio11.blogspot.com/2011/06/cds.html

Ομιλία Ν. Χειλαδάκη γαι το ζήτημα της ταυτότητας στη σημερινή Τουρκία

Την Δευτέρα 20 Ιουνίου η Εύξεινος Λέσχης Θεσσαλονίκης, Λεωφόρος Νίκης 13, σας προσκαλεί στις 8,30 μ.μ. στην ομιλία του Δημοσιογράφου-Συγγραφέα-Τουρκολόγου Νίκου Χειλαδάκη με θέμα «Kimlik Meselesi-Το πρόβλημα ταυτότητας και οι επιπτώσεις του στην σύγχρονη Τουρκία». Θα προβληθούν νέα αποκαλυπτικά βίντεο. Μετά την ομιλία θα ακολουθήσει συζήτηση.

Σαμαράς "ο μόνος που μπορεί να δώσει τη λύση είναι ο ελληνικός λαός"

 ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ κ. ΑΝΤΩΝΗ ΣΑΜΑΡΑ
«Σήμερα, ο Πρωθυπουργός, μου ζήτησε να συνεργαστούμε για κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας.
Δέχθηκα, αρκεί ο στόχος να είναι το..
 μεγάλο ζητούμενο: η επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου προγράμματος.

Δηλαδή να στηρίξουμε από κοινού μια προσωρινή κυβέρνηση με στόχο να βγάλουμε την χώρα από το αδιέξοδο στο οποίο την έχει οδηγήσει η Πολιτική του Μνημονίου. Γιατί η συνέχιση του ίδιου λάθους θα είναι ολέθρια…

Τόνισα στον κ. Παπανδρέου, ότι μια τέτοια κυβερνητική συνεργασία δεν μπορεί να γίνει με τον ίδιο Πρωθυπουργό. Γιατί έχει χάσει την εμπιστοσύνη, τόσο της κοινωνίας μας στο να κυβερνά, όσο και της αγοράς στο να τη βγάλει από την κρίση.

Ο κ. Παπανδρέου, ενώ δέχθηκε αρχικά των πρότασή μου - δηλαδή μου δήλωσε ότι αποδέχεται το στόχο της επαναδιαπραγμάτευσης και δέχεται να φύγει ο ίδιος από την Πρωθυπουργία - τελικά την …απέρριψε!

Τα προσχήματα που επικαλείται για δήθεν επικοινωνιακή διαχείριση από την πλευρά μας είναι τουλάχιστον αστειότητες. Που επιστρατεύθηκαν για να καλύψει στο εσωτερικό του κόμματός του, την αδυναμία του να κυβερνήσει.

Αυτό που μας έλεγε ως χθες: “δεν με ενδιαφέρει η καρέκλα”, μετατράπηκε στο ακριβώς αντίθετο: “γάντζωμα” στην εξουσία!

Κι έτσι χάθηκε μια μεγάλη ιστορική ευκαιρία. που ασφαλώς θα το καταλάβει και η ίδια η Ευρώπη. Ότι οι ηγέτες και η υπέρβαση, κρίνονται στην πράξη κι όχι στα λόγια…

Το ερώτημα τώρα, είναι αν ο κ. Παπανδρέου μπορεί να κυβερνήσει.

Αν μπορεί, τότε κακώς ζήτησε στήριξη από μας.

Αν δεν μπορεί, τότε πρέπει να πάει σε εκλογές.

Δεν πρέπει η χώρα να μείνει σε αβεβαιότητα.

Η κοινωνία βράζει! Δεν απαιτεί συναίνεση στο λάθος, αλλά ήρεμη επιμονή στο σωστό.

Η πολιτική του Μνημονίου παρέλυσε την Οικονομία μας.

Δεν θα την αφήσουμε να διαλύσει και την Κοινωνία. Ούτε να υπονομεύσει τη Δημοκρατία.

Ο Πρωθυπουργός απέρριψε τη μόνη πρόταση συναίνεσης που θα μπορούσε να βγάλει τη χώρα από τα αδιέξοδα. Και να ενώσει τον Ελληνικό λαό.

Τώρα αγωνίζεται να συγκρατήσει το κόμμα του.

Τη συναίνεση του ελληνικού λαού στην πολιτική του την έχασε…

Δεν κυβερνιέται έτσι η χώρα.

Δεν μπορεί να μας πηγαίνει ο Πρωθυπουργός από διαγγέλματα χωρίς ουσία, σε εκκλήσεις εθνικής ενότητας για την εφαρμογή μιας πολιτικής που την απορρίπτουν όλοι. Ακόμα και οι ίδιοι οι βουλευτές του.

Σε ό,τι με αφορά, από την αρχή και με συνέπεια είπα ΟΧΙ στη συνέχιση του ίδιου λάθους, της ίδιας λαθεμένης πολιτικής…

Είπα ΝΑΙ για τη διόρθωση του λάθους. Με επαναδιαπραγμάτευση και του Μεσοπρόθεσμου και του Μνημονίου.

Ο κ. Παπανδρέου έκανε τις επιλογές του. Και ο λαός μπορεί να κρίνει…

Ο αυριανός ανασχηματισμός έχει να κάνει με πρόσωπα και ισορροπίες. Δυστυχώς για τον Ελληνικό λαό, η κυβερνητική πολιτική θα παραμείνει η ίδια.

Στη Νέα Δημοκρατία συνεχίζουμε τον αγώνα για αλλαγή πολιτικής.

Και αλλαγή, πλέον, του ίδιου του πολιτικού σκηνικού…

Είναι πλέον σαφές ότι ο μόνος που μπορεί να δώσει τη λύση είναι ο Ελληνικός λαός».

Μίκης: Ο «πολιορκητικός κριός»

Γράφει ο Όθων Ιακωβίδης

Όλοι ξέρουμε τον «πολιορκητικό κριό», το σιδερένιο κεφάλι του κριαριού, στο 10πλάσιο ή 20πλάσιο του φυσικού του μεγέθους, και τη χρησιμότητά του, κατά την πολιορκία των φρουρίων, στην εποχή που δεν είχαν εφευρεθεί ακόμη τα αεροπλάνα, τα ελικόπτερα, οι «έξυπνες βόμβες» και όλα τα σύγχρονα όπλα. Καρφωμένο στο εμπρός μέρος ενός δεκάμετρου πασάλου που τον κρατούσαν 20 άνδρες από τη μία μεριά και άλλοι τόσοι από την άλλη, έπερναν φόρα και έτρεχαν με όλη τους τη δύναμη επάνω στην πορτάρα του κάστρου, για να τη σπάσουν και να εφορμήσουν μέσα στο φρούριο οι ιππείς και οι πεζοί.

Το κάστρο του ένοχου καθεστώτος συστήματος της τραβεστί* Ολιγαρχίας, άρχισε να πολιορκείται εδώ και λίγους μήνες από γενναίους (αλλά αδύναμους) ιππότες. Άρχισαν να μαζεύονται και να κραδαίνουν τα σπαθιά  τους, από μακρυά, (δηλαδή ακίνδυνα) προς τους εντός των τειχών, χορτάτους και ακμαίους ημετέρους και παρατρεχάμενους των μεγάλων δεσποτικών οικογενειών που οργίαζαν (και συνεχίζουν) μέσα στα πολυτελή διαμερίσματα του κάστρου, πνιγμένοι στην αφθονία της κατανάλωσης περιττών εδεσμάτων και άνοστης συνουσίας, έτσι, από συνήθεια, γιατί το επιβάλλει το πρωτόκολο ή η μόδα….

Όμως, εδώ και λίγο καιρό, οι αδύναμοι ιππότες και τα ασκέρια τους, πλήθυναν γύρω από το κάστρο. Κάθε μέρα γίνονται και περισσότεροι. Και, ναι μεν είναι αδύναμοι, αλλά είναι αγανακτισμένοι και αυτό αναπληρώνει στο πολλαπλάσιο τη φυσική δύναμη που τους λείπει.

Έχουν γίνει τόσοι που, είναι πλέον βέβαιο πως αν βρουν κι έναν σιδεροκέφαλο πολιορκητικό κριό, το κάστρο θα πέσει.

Κι αυτός υπάρχει. Είναι στη διάθεσή τους. Είναι ο Μίκης Θεοδωράκης. Ο συνθέτης/σύμβολο (παγκόσμιο) των πολιτικών ελευθεριών. Ο μαχητής, ο βασανισμένος, ο απαγορευμένος, ο εθνικός μας αυλητής που κράτησε όρθιο το φρόνημα των σκυφτών δημοκρατών Ελλήνων, στα πέτρινα χρόνια της χυδαίας αστυνομοκρατίας και της ελεεινής δικτατορίας. Και βρίσκεται ανάμεσά τους, εντελώς διαθέσιμος, χωρίς απαιτήσεις και χωρίς συμφεροντολογικούς υπολογισμούς και προαπαιτούμενα.

Δεν μένει, λοιπόν, παρά να συνταχθούν οι πολιορκητές στις λαβές του πολιορκητικού κριού και να τον αξιοποιήσουν όπως πρέπει. Να συντονίσουν το βηματισμό  μεταξύ τους και να επιτεθούν τρέχοντας συντονισμένα κατ’ επάνω στην πορτάρα του κάστρου της κομματοκρατίας.

Η ώρα είναι πολύ κατάλληλη. Τα ανδρείκελα, οι μαριονέτες, οι παρατρεχάμενοι και όλοι οι σιτιζόμενοι από την ασυδοσία της οικογενειοκρατίας που διαφεντεύει το κάστρο, είναι , ήδη, φοβισμένοι. Κάποιοι είναι χεσμένοι από το φόβο τους και ετοιμάζονται να αυτομολήσουν.

Οι μεντεσέδες της πόρτας τρίζουν, αφημένοι κι αυτοί αλάδωτοι, όπως κάθε τι σ’ αυτόν τον γκρίζο πύργο.

Δεν θα χρειαστούν και πολλές εφορμήσεις των πολιορκητών, για να πέσει το σαπισμένο κάστρο της αρρωστημένης κομματοκρατίας.

Ο πολιορκητικός κριός περιμένει τους ιππότες να τον σηκώσουν στα χέρια τους, να συντονίσουν τον βηματισμό τους, που θα γίνει τροχάδην και να ορμήσουν…..

Αρκεί οι ιππότες να δούν ότι υπάρχει αυτό που τους λείπει για να καταλάβουν το κάστρο: ο πολιορκητικός κριός.

*τραβεστί: μεταμφιεμένος

ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ

Του Παναγιώτη Ν. Κρητικού*

 

Δεν χωράει καμία αμφιβολία ότι ο δικομματισμός ότι, την τελευταία δεκαπενταετία της μεταπολιτευτικής περιόδου, αποτελεί την κακοδαιμονία του τόπου. Απογυμνωμένος από κάθε ηθική αξία, αποϊδεολογικοποιημένος από τις ιστορικές και εθνικές αξίες του Λαού μας, έχει περιέλθει σε πολιτική αναξιοπιστία

Η αναξιοπιστία, αμφότερα τα σκέλη του δικομματισμού αυτή όχι μόνο τα αποστασιοποίησε απέναντι στο εκλογικό σώμα, αλλά τους προσέδωσε και χαρακτηριστικά ιδιοτελών συντεχνιών. Επιπλέον, η μακρά ενάσκηση της εξουσίας στο πλαίσιο ενός διαπλεκόμενου με ιδιωτικά συμφέροντα συστήματος, τα κατέστησε και κυψέλες διαφθοράς.

Έτσι, παγιώθηκε ένα διεφθαρμένο δικομματικό σκηνικό ταυτισμένο με τις δομές του πολιτικού συστήματος. Αυτή η ταύτιση αποτελεί την επικίνδυνη εκδοχή. Άρα, το δικομματικό σκηνικό –όχι το πολιτικό σύστημα- πρέπει να ανατραπεί επειγόντως, χάρις στην ανάγκη επιβίωσης ή ορθότερα αναβίωσης του πολιτικού συστήματος με δυνάμεις ανανέωσης μέσα από λαϊκές διεργασίες.

Προϋπόθεση, όμως, αυτών των εξελίξεων είναι ένας νέος ισχυρός, ευρύς, γνήσια λαϊκός και ριζοσπαστικός πολιτικός φορέας. Και αυτό φαίνεται δύσκολο. Επειδή, όσο πληθαίνουν τα «γκρουπούσκουλα», τα δύο μεγάλα κόμματα, όσο και αν συρρικνώνονται στη λαϊκή τους βάση, εκ των πραγμάτων θα παραμένουν τα μεγαλύτερα, άρα κυρίαρχα. Γιατί συμβαίνει να έχουν, εκτός των άλλων, επαγγελματικούς μηχανισμούς, επιτελικά οργανωμένους σε οριζόντια και κάθετη διάταξη, οι οποίοι τους επιτρέπουν να κυριαρχούν στο πολιτικό προσκήνιο. Συνεπώς, όσο πληθαίνουν οι ομάδες και ομαδούλες, οι φύλαρχοι και οι σκηνίτες στο πολιτικό σκηνικό, τόσο οι δύο στρατοπεδάρχες θα διατηρούν σε υπεροχή τα στρατόπεδά τους.

Ενσωματωμένα μάλιστα τα δύο κόμματα στο σύστημα εξουσίας και ετεροεξαρτώμενα από μια ιδιότυπη οικονομική διαπλοκή, συμπηγμένα στις δομές του πολιτεύματος και επιχορηγούμενα γενναίως ως θεσμικά όργανα της Δημοκρατίας, εφησυχάζουν μακαρίως, ως μη απειλούμενα από τα γκρουπούσκουλα.

Εξάλλου, το εκλογικό σύστημα το οποίο, με πρόσχημα την κυβερνητική σταθερότητα, τα ίδια καταρτίζουν φαλκιδεύοντας τη λαϊκή βούληση, εξασφαλίζει τη διαιώνιση του δικομματισμού στην εξουσία. Χρειάζεται, συνεπώς, η βίαιη ανατροπή του. Αλλά ένα τέτοιο εγχείρημα είναι και αδύνατο και ανεπίτρεπτο στη Δημοκρατία. Συνεπώς, πρέπει να δημιουργηθούν προϋποθέσεις, συνθήκες και δυνατότητες για ένα πολιτικό φορέα, ευρύ και ισχυρό ώστε να αντιπαρατεθεί, μέσα από το Λαό, απέναντι στα παραδοσιακά σχήματα του δικομματισμού.

Κάτω από τέτοιες συνθήκες και, φυσικά, κάτω από την αναγκαιότητα μιας βαθιάς και ριζικής αλλαγής στο πολιτικό σκηνικό μπορεί και πρέπει να γεννηθεί ένας νέος πολιτικός φορέας συλλογικής δημοκρατικής καθοδήγησης.

Μπροστά σε αυτή τη δημοκρατική αναγκαιότητα δε μπορεί να αποτελεί τροχοπέδη η όποια ηγεσιομανία. Είναι η ώρα για μία ευρύτερη λαϊκή συλλογικότητα. Μπροστά στην σωτηρία του τόπου, όσοι την πιστεύουν, όσοι την συνειδητοποιούν, οφείλουν να δαμάσουν την όποια προσωπική φιλοδοξία, γιατί αυτή είναι εκείνη η οποία αποτελεί το ενδογενές εμπόδιο της ευρύτατης λαϊκής συσπείρωσης.

*

Η πολιτική πρακτική, η οποία είναι σύμφυτη με τον πολιτικό επαγγελματισμό, συνεπικουρούμενη από τις παραδοσιακές δομές του δικομματισμού, αυτή η πρακτική, στην αντιπαράθεσή της με την θεωρητική διάσταση της πολιτικής η οποία είναι σύμφυτη με τον ακαδημαϊκό ρομαντισμό, είναι απολύτως βέβαιο ότι θα υπερισχύσει.

Οι όποιες κινήσεις «ανεξάρτητων πολιτών» για να αντιπαρατεθούν αποτελεσματικά με τις δυνάμεις του επαγγελματικού δικομματισμού, οφείλουν να αποκτήσουν δομημένο πολιτικό φορέα στον οποίο να ενσαρκωθεί ο λαός. Καλές οι «σπίθες» αλλά για να γίνουν πυρκαγιά κατά του πατροπαράδοτου δικομματικού κατεστημένου, χρειάζεται η εύφλεκτη ύλη από νέες δυνάμεις αλλά με πολιτική καθοδήγηση έμπειρων επαγγελματιών, με γνώση της τακτικής της πολιτικής μάχης, για να υπάρξουν νικηφόρα Δερβενάκια και όχι ηρωικό Δραγατσάνι.

*

- Πόσο περίσσευμα ψυχής χρειάζεται σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς που περνάει η Πατρίδα μας, ώστε να δαμάσει κανείς φιλοδοξίες και ματαιοδοξίες, για να υπάρξει η μεγαλύτερη δυνατή συσπείρωση εναντίον ενός δομημένου σε πλαίσιο οικονομικοπολιτικής διαπλοκής δικομματικού συστήματος, αρνητικού σε ό,τι αφορά τα δικαιώματα του λαού και στα καλώς εννοούμενα πατριωτικά συμφέροντα;

- Τι περισσότερο χρειάζεται από τον κοινό νου για να συνειδητοποιήσουν οι πνευματικοί και κοινωνικοί φορείς αυτού του τόπου ότι για να αλλάξει το δικομματικό σκηνικό πρέπει να παραμεριστούν τα ελάσσονα που ενδεχομένως διχάζουν τις λαϊκές δυνάμεις και να προταχθούν εκείνα που ενώνουν, και είναι τα μείζονα;

Με δυο λόγια, όλες οι πατριωτικές, δημοκρατικές και κοινωνικές δυνάμεις που έχουν κοινή έγνοια την σωτηρία του Λαού με όρους ελληνικής αξιοπρέπειας και εθνικής ανεξαρτησίας, πρέπει να συμπορευτούν σε κοινό αγώνα.

- Πόσος χρόνος απαιτείται για να σκεφθεί κανείς ότι οι μόνες πράξεις στην συγκεκριμένη πολιτική δράση, πρέπει να είναι η πρόσθεση και ο πολλαπλασιασμός, αποκλειομένων της αφαίρεσης και της διαίρεσης, οι οποίες εξ αντικειμένου κουβαλάνε νερό στο μύλο του δικομματισμού; Φτιάχνουμε γκρουπούσκουλα και μετά μας φταίει ο δικομματισμός;

- Πόσο ισχυρή μνήμη χρειάζεται ακόμα και για την πιο κοντινή πολιτική μας ιστορία, για να θυμηθούμε ότι ο κατακερματισμός των τότε δημοκρατικών δυνάμεων παγίωσε, σε συνδυασμό με κολπονοθευτικά συστήματα, την διαιώνιση του πολιτικού αυταρχισμού, του οικονομικού συντηρητισμού και του κοινωνικού αρνητισμού;

- Πότε θα καταλάβουν οι ευαίσθητοι και ευλόγως ανησυχούντες που παίρνουν τις όποιες πολιτικές πρωτοβουλίες, ότι ανεξάρτητα από την πολιτική αφετηρία του καθενός και την ανάλογη κοινωνική διαδρομή του, πρέπει να συμπέσουν στα ίδια χαρακώματα εναντίον ενός και μόνο κοινού στόχου, τον παραμερισμό ενός ηθικά διαβλητού πολιτικοοικονομικού κατεστημένου, μιας προκλητικά διαβιούσης κοινωνικοπολιτικής ελίτ, που με περισσή ιδιοτέλεια καταδυναστεύει έναν ολόκληρο λαό;

- Πότε θα γίνει συνείδηση και πίστη ότι για να υπάρξει ευόδωση του αγώνα, χρειάζεται ένα Κίνημα γνήσια δημοκρατικό, ακομπλεξάριστα πατριωτικό, βαθύτατα κοινωνικό, επίμονα αγωνιστικό και ταυτόχρονα διεκδικητικό; Ένα Κίνημα που θα έχει στον πυρήνα του το καινούργιο και ως περιεχόμενο το διαφορετικό; Το καινούργιο θα σηματοδοτούν νέοι άνθρωποι και το διαφορετικό νέες ιδέες. Νέες ιδέες για τον Ελληνισμό και το μέλλον του στο παγκόσμιο γίγνεσθαι, καθαρές σε ό,τι αφορά την εθνική ανεξαρτησία  και δημιουργικές σε ό,τι αφορά την πρόοδο του Λαού. Αιχμή αυτού του καινούργιου και του διαφορετικού, ο αταλάντευτος ριζοσπαστισμός. Ριζοσπαστισμός για την ανατροπή φθαρμένων κοινωνικοπολιτικών δομών και των διεφθαρμένων φορέων τους.  Δομές και φορείς που συνεκφράζουν την οικονομικοπολιτική διαπλοκή, η οποία έχει αλλοτριώσει τους θεσμούς, έχει αλλοιώσει την ουσία της λαϊκής κυριαρχίας και έχει παραμορφώσει το κοινοβουλευτικό πολίτευμα.

Χρειάζεται ένα Κίνημα Ελληνικό το οποίο με αποφασιστικότητα και θάρρος θα απευθυνθεί στο λαό με σαφείς και καθαρούς στόχους: Την Εθνική Ανόρθωση, την Πολιτική Αναγέννηση, την Ηθική Ανάταξη μέσα από την Δημοκρατική Ανασύνταξη του Πολιτεύματος.

Νέοι της Ελλάδας, είναι η Ώρα σας. Σε σας ανήκει η Μεγάλη Εθνική και Δημοκρατική Πρωτοβουλία.

 

*Ο Παναγιώτης Ν. Κρητικός είναι Πρόεδρος του ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ «Ο ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΖΟΡΜΠΑΣ» και πρ. Αντ/δος της Βουλής.

e-mail: pkritikos14@yahoo.gr

Που ήσουνα Αγανακτισμένε να διαμαρτυρηθείς

Του Δαμιανού Βασιλειάδη


Στην πολύ πετυχημένη αναφορά του Τάκη Μίχα, θα ήθελα να προσθέσω και μερικά ακόμη σημεία σε όσα σωστά αναφέρει, γιατί ο λαϊκισμός και η υποκρισία περίσσεψαν σ’ αυτόν τον τόπο. Χωρίς αυτοκριτική δεν υπάρχει σωτηρία. Αλλά ποιος είναι τόσο επαναστάτης για να την κάνει. Γιατί πραγματικά πρέπει να είσαι επαναστάτης για να κάνεις αυτοκριτική.
Οι δικές μου προσθήκες είναι σε μπολτ.
Έχει γενική εφαρμογή το απόφθεγμα των αθάνατων ημών προγόνων, που δεν άφησαν τίποτε να μην έχει ειπωθεί έως σήμερα:
«Το της πόλεως όλης ήθος, ομοιούται τοις άρχουσιν».
(Το ήθος όλης της πολιτείας είναι το ίδιο με αυτό αυτών που την κυβερνούν)
                                                                                                               Ισοκράτης

Που ήσουνα  Αγανακτισμένε να διαμαρτυρηθείς:
Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας είχε πει ήδη το 1985 ότι το κράτος δεν έχει να πληρώσει μισθούς και συντάξεις και όχι, όπως αναφέρει επανειλημμένα ο κ. Κώστας Μπέης, το 1989.
·         Όταν εσύ (και/ή οι γονείς σου)  κατανάλωνες  12% πάνω από τον μέσο όρο της ΕΕ, ενώ το εισόδημά σου ήταν 5% κάτω του μέσου όρου και η  παραγωγικότητα της εργασίας σου  20% χαμηλότερη;
Το ανωτέρω ισχύει για τα δύο τρίτα των Ελλήνων, δηλαδή για όσους διόρισε και ευνόησε το παρακράτος του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας.
Όλοι αυτοί «οι  μη προνομιούχοι» ευνοημένοι από το καταναλωτικό μοντέλο που εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης με πρωτεργάτη τον Ανδρέα Παπανδρέου (επί Ανδρέα φάγαμε ψωμί, εννοώντας ότι έφαγαν το ψωμί των επόμενων γενεών και των παιδιών μας) και οδήγησαν τον Έλληνα στην αποχαύνωση και την αποκτήνωση, δεν ξέρουν ακόμη τι έχουν λόγω πελατειακών σχέσεων και παραοικονομίας (αρπαχτής).
Τώρα αρχίζει και δημιουργείται η κοινωνία του ενός τρίτου, Τώρα αρχίζει και λιώνει το λίπος που συσσώρευσαν όλοι «οι μη προνομιούχοι» ληστοσυμμορίτες του συστήματος και όσοι εντάχθηκαν από αριστερά και δεξιά σ’ αυτό. Το ένα τρίτο που δεν είχε μπει στο φαγοπότι (δεν τα φάγαμε όλοι μαζί) από την οικονομική εξαχρείωση βρίσκονται στο στάδιο της βιολογικής επιβίωσης. Ποιοι έβγαλαν τα 600 δισεκατομμύρια στην Ελβετία και ποιοι Έλληνες αγοράζουν στο Λονδίνο σήμερα εν μέσω κρίσης ακίνητα για να διαιωνίζουν τα κλεψιμέα τους; Οι μεσίτες στο Λονδίνο, όπως παρουσιάστηκε δημοσίως κάνουν χρυσές δουλειές με Έλληνες.
·         Όταν εσύ (και/ή οι γονείς σου) άρχισες να παίρνεις σύνταξη στα 55 σου παίρνοντας το σκανδαλώδες  ποσοστό του 96% των μέσων αποδοχών και επιβαρύνοντας το ΑΕΠ με 13,5% –ενώ αντίστοιχα οι “μη αγανακτισμένοι” μαλάκες στις χώρες του ΟΟΣΑ άρχιζαν να παίρνουν σύνταξη στα 63, έπαιρναν μόλις το 61% των αποδοχών τους και επιβάρυναν το ΑΕΠ με 10%; 
·         Όταν εσύ(και/ή οι γονείς σου) είχατε στήσει την μεγάλη φιέστα των απεργιών την δεκαετία του 80 υπονομεύοντας έτσι την ανταγωνιστικότητα της χώρας; Σύμφωνα με στοιχεία  του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας  κατά την περίοδο 1976-1988 χάθηκαν, εξαιτίας νομίμων απεργιών και μόνο 0,36 εργάσιμες μέρες ανά 1 εκατομμύριο κατοίκων στην Ελλάδα έναντι 0,06 στις ΗΠΑ και 0,14 στην Ιταλία και την Ισπανία.
·         Όταν ο Ανδρέας έπαιρνε το δημόσιο χρέος της Ελλάδας στις αρχές της δεκαετίας του 80 στο 20% και το ανέβαζε μέσα σε μια δεκαετία σε 80%;-το μεγαλύτερο μέρος του οποίου δαπανήθηκε όχι σε επενδύσεις αλλά για τους μισθούς και συντάξεις των «πρασινοφρουρών » με τους οποίους γέμισε το δημόσιο;
·         Όταν  Παγκόσμια Τράπεζα κατέτασσε την Ελλάδα 81η από 202 χώρες στην πάταξη της διαφθοράς και  η Διεθνής Διαφάνεια την ταξινομούσε το 2009  σαν την χώρα με τον πιο διεφθαρμένο δημόσιο τομέα μεταξύ των EΕ-27;
Αν το είδωλο του Ανδρέα Παπανδρέου δεν το γκρεμοτσακίσει ο ελληνικός λαός από το βάθρο του, τότε δεν υπάρχει σωτηρία.  Οι γελοίοι της Αριστερής Πρωτοβουλίας του ΠΑΣΟΚ, που μας περνάνε για ηλίθιους, (μάλλον έχουν δίκαιο, αφού το τολμούν), γέμισαν την Αθήνα από αφίσες, που πλήρωσε το ΠΑΣΟΚ, για να αναδείξουν τον άξιο ηγέτη Ανδρέα Παπανδρέου, σε αντίθεση, υποτίθεται, με τον σημερινό.
Δυστυχώς ο «χαρισματικός» Ανδρέας Παπανδρέου έχει εκμαυλίσει σχεδόν όλη την ελληνική κοινωνία από την άκρα Αριστερά έως την άκρα δεξιά. Γι’ αυτό δεν τολμά κανείς να του κάνει κριτική. Ο καθένας έχει λερωμένη τη φωλιά του. Πρώτα πρέπει να κάνει αυτοκριτική, όπως ο Κώστας Μπέης (και μπράβο του) και μετά να ασκήσει κριτική, γιατί και ο ίδιος είχε λερωμένη τη φωλιά του, όπως ο ίδιος ομολογεί, συνεργαζόμενος κυρίως με τον Κώστα Σημίτη, τον καλύτερο μαθητή του Ανδρέα Παπανδρέου.
·         Όταν οι συντεχνίες επέβαλλαν κάθε είδους εμπόδια στην αγορά εργασίας που καταλαμβάνει τη χειρότερη 5η θέση στον ΟΟΣΑ; Με αποτέλεσμα η ανεργία μεταξύ των νέων να φτάνει στο 20%, και να αποθαρρύνονται οι ξένες επενδύσεις;
Στην Ελλάδα τόσο τα κόμματα όσο και τα πνευματικά και συνδικαλιστικά ιδρύματα και οργανισμοί είναι σκέτες συντεχνίες. Δεν πρέπει κανένας να κατεβαίνει σε διαδηλώσεις της ΓΣΕΕ και των άλλων συνδικαλιστικών οργανώσεων, παρά μόνο εναντίον τους.
Ο κύριος Κουβέλης και η κ. Ντόρα Μπακογιάννη ίδρυσαν κόμματα. Ο ψηφοφόρος όμως δεν τους ψήφισε γι’ αυτό. Έπρεπε να είχαν παραιτηθεί από το βουλευτικό τους αξίωμα και μετά, δηλαδή στις επόμενες εκλογές, να διεκδικήσουν την ψήφο του λαού. Να σταματήσει πλέον η υποκρισία. Αλλά δυστυχώς περνούν τον ελληνικό λαό για βλάκα και έχουν δίκαιο, μα την αλήθεια.
·         Όταν  στην Ελλάδα οι «προοδευτικές δυνάμεις» οικοδομούσαν ένα νομικό πλαίσιο που στοχεύει στην εξόντωση των επενδυτών: Σύμφωνα με την μελέτη Doing Business 2011 της Παγκόσμιας Τράπεζας, η Ελλάδα αξιολογείται  154η μεταξύ 183 χωρών ως προς την ποιότητα και εφαρμογή των νόμων που αφορούν την προστασία των επενδυτών.
·         Όταν οι δημόσιοι υπάλληλοι έστηναν το μεγαλύτερο φαγοπότι που γνώρισε ο πλανήτης δημιουργώντας έναν δημόσιο τομέα όπου οι δαπάνες μισθών και συντάξεων του δημοσίου τo 2009 απορροφούν το 55% των εσόδων του δημοσίου σε σχέση με το 38% αντίστοιχα που απορροφούν στην υπόλοιπη Ευρώπη;
·         Όταν χτιζόταν το τεράστιο Ελληνικό κράτος-δεύτερο σε μέγεθος μετά την Πορτογαλία στην ΕΕ (με βάση τις δημόσιες δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ σε σχέση με το κατά κεφαλή ΑΕΠ);
Είπα προηγουμένως ότι δεν πρόκειται για κράτος, αλλά για παρακράτος του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας και των κολαούζων του. Ένα παρακράτος στο οποίο ενσωματώθηκε ένα μεγάλο κομμάτι της Αριστεράς.
Κράτος προσπαθεί να επιβάλει η Τρόϊκα, εκεί έχουμε καταντήσει: Να μας δημιουργήσουν οι ξένοι κράτος, αλλά φυσικά κράτος που θα υπηρετεί τα δικά τους συμφέροντα. Να δουλεύουμε εμείς ως Νεοραγιάδες για τους νέους αφέντες, μιας και οι παλιοί δεν είναι σε θέση να εκμεταλλεύονται το ένα τρίτο του ελληνικού λαού και να υπηρετούν την ολιγαρχία της πολιτικής και του χρήματος.
·         Όταν η Ελλάδα δαπανούσε για την δημόσια διοίκηση το μεγαλύτερο ποσοστό του ΑΕΠ απ όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ -19.7%-με μέσο όρο ΟΟΣΑ 13,5%(2004)
·         Όταν η αποτελεσματικότητα των υπηρεσιών του δημόσιου τομέα στην  Ελλάδα ήταν στον πάτο μεταξύ των  23 χωρών της ΕΕ (2000);
Οι δημόσιοι υπάλληλοι χρησιμοποιούσαν σε μεγάλο ποσοστό τα δημόσια γραφεία για άλλες, ιδιωτικές δουλειές, για να κερδίζουν και από το δημόσιο και από τις άλλες τους επιχειρήσεις.
·         Όταν στην Ελλάδα το κράτος/συντεχνίες  ύψωναν τους περισσότερους φραγμούς στην επιχειρηματικότητα  σε σχέση με τις άλλες χώρες της ΕΕ;
Στην Ελλάδα ίσχυε το αντίθετο απ’ αυτό που είχε διακηρύξει ο Χριστός: Όχι «ο μη εργαζόμενος μηδέ εσθιέτω, αλλά ο μη εργαζόμενος, εσθιέτω». Το σύστημα εξέθρεψε συνειδητά, για να ελέγχει την ελληνική κοινωνία και για να αναπαράγεται, κλέφτες, απατεώνες και αεριτζήδες.
·         Όταν στην Ελλάδα το κράτος/συντεχνίες επέβαλλαν την μεγαλύτερη χρήση διοικητικών μέτρων εναντίων των επιχειρήσεων στην ΕΕ;
·         Όταν στην Ελλάδα το κράτος/συντεχνίες επέβαλλαν το μεγαλύτερο διοικητικό βάρος (κόστος κρατικής γραφειοκρατίας)  στις επιχειρήσεις μεταξύ των χωρών της ΕΕ (το 2003 εκτιμάτο μεταξύ 5,4%-6,8% του ΑΕΠ);
·         Όταν τα τελευταία οκτώ χρόνια η Ελλάδα βρίσκεται  όσον αφορά την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας  της στην  προτελευταία θέση μεταξύ των χωρών της ΕΕ-27;
Μόνο στον τομέα της ανταγωνιστικότητας: Σε όλους σχεδόν τους τομείς. Τη γίνεται στην παιδεία, την υγεία κ.λπ.:
·         Όταν τον Μάιο πριν από ένα έτος κάτι άλλοι «αγανακτισμένοι» δολοφονούσαν εν ψυχρώ τρεις εργαζόμενους επειδή οι τελευταίοι αρνήθηκαν να υπακούσουν στις ντιρεκτίβες τους;
Οι λεγόμενοι αναρχικοί και αντιεξουσιαστές στην πλειοψηφία τους (εκτός από αρκετούς που παρασύρονται από ιδεοληψία ή από βλακεία), υπηρετούν πάντοτε το σύστημα. Οι μυστικές υπηρεσίες το γνωρίζουν και το εκμεταλλεύονται προσηκόντως.
·         Όταν  οι πραιτοριανοί  του ΚΚΕ συνελάμβαναν το περασμένο έτος τους 900 τουρίστες-εισβολείς του  κρουαζιερόπλοιου  Ζενίθ επιβάλλοντας στο ισπανικό πρακτορείο να βγάλει την Ελλάδα από το σχεδιασμό των «ιμπεριαλιστικών» κρουαζιερών  που οργάνωνε;.
Η παρωχημένη και εξωπραγματική πολιτική του ΚΚΕ, αλλά και της Αριστεράς στο σύνολό της δεν έχει όρια. Έως προχθές συναγωνίζονταν μεταξύ τους (έπαιζαν την κολοκυθιά) πόσο μεγαλύτερο ποσοστό μισθού και σύνταξης θα απαιτούσανε από το διεφθαρμένο σύστημα, το καθεστωτικό σύστημα, και θα δίνανε στους εργαζόμενους: 1200 ή 1400 ευρώ. Το κάθε αριστερό κομμάτι πλειοδοτούσε σε ανέξοδες προσφορές. Δεν είχαν καταλάβει ότι από το 1985 είχαμε φαλιρίσει ως κράτος (αν θεωρήσουμε ότι υπήρχε κράτος, γιατί για μένα δεν υπήρχε κράτος, όπως είπα, παρά μόνο το παρακράτος του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας).
·         Όταν οι άμεσες ξένες επενδύσεις στην Ελλάδα μεταξύ των ετών 2003-2008  αντιπροσώπευαν μόνο το 1% του ΑΕΠ όταν ο μέσος όρος στις χώρες του ΟΟΣΑ είναι 4,1%;
·         Όταν οι 11 πιο ζημιογόνες ΔΕΚΟ (με συσσωρευμένες ζημίες 1,7 δις ) στην Ελλάδα πλήρωναν το 2010 μέσο μισθό 40772 ευρώ  ανά εργαζόμενο –διπλάσιο από τον αντίστοιχο του ιδιωτικού;
Πώς θα εξασφαλίζονταν ο στρατός των ψηφοφόρων του συστήματος, δηλαδή του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας;
·         Όταν τα παλικάρια της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ απαλλοτρίωναν τους κοινωνικούς πόρους για να κάνουν «αγανακτισμένες» κρουαζιέρες στην Άπω Ανατολή η στις Μπαχάμες;
Χιλιάδες ή μάλλον εκατοντάδες χιλιάδες τέτοια παραδείγματα και αυτό το παράδειγμα δεν είναι τίποτε. Ωχριά η φαντασία, για να συλλάβει το απίθανο μέγεθος της ρεμούλας.
·         Όταν ο μέσος όρος απόδοσης των Ελληνόπουλων στις διεθνείς εξετάσεις στην PIZA ήταν ο χαμηλότερος μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ-με εξαίρεση το Μεξικό και την Τουρκία; Παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα απασχολεί τους περισσότερους εκπαιδευτικούς ανά μαθητή σε σύγκριση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο;
Η αποδόμηση της παιδείας από την κυβέρνηση έχει στόχο να αποδομήσει την ελληνική συνείδηση και την εθνική παιδεία και διαμορφώσει ραγιάδες του Νέο – Οθωμανισμού και καταναλωτικά υποκείμενα της παγκοσμιοποίησης και της Νέας Τάξης.
Δεν καταλαβαίνουμε και δεν συνειδητοποιούμε ακόμη ότι ο Γιώργος Παπανδρέου και η κυβέρνησή του θέλουν από την πατρίδα μας να δημιουργήσουν μια πολυπολιτισμική, πολυφυλετική και πολυεθνική χώρα, με ανοιχτά σύνορα, (για όλους τους λαθρομετανάστες της υφηλίου), των οποίων ορισμένα κομμάτια (Θράκη, Μακεδονία, Ήπειρο κ.λπ) λόγω αδράνειας, αλλά και συμβολής της κυβέρνησης, θέλουν να αποσπάσουν από τον ελληνικό κορμό οι γείτονες μας και οι αγανακτισμένοι πολίτες στην πλειοψηφία τους κοιτάξουν μόνο την περικοπή των μισθών και συντάξεων,
·         Όταν δεν υπάρχει ούτε ένα ελληνικό ΑΕΙ μεταξύ των καλύτερων 100 στον κόσμο; Ότι  το πτυχίο του ΑΕΙ βελτιώνει μισθούς κατά μόνο 32%, (έναντι 61% στην ΕΕ) αποφέροντας έτσι απόδοση 3,5% στο κόστος της εκπαίδευσης (έναντι 7% στην ΕΕ);
·         Όταν επί δεκαετίες τώρα άλλοι  «αγανακτισμένοι» καταστρέφουν τις πανεπιστημιακές εγκαταστάσεις, εμποδίζουν τα μαθήματα και  εξευτελίζουν τους καθηγητές απαξιώνοντας έτσι ακόμα περισσότερο την τριτοβάθμια εκπαίδευση;  
Το πανεπιστημιακό άσυλο υπηρετεί τον αντίθετο σκοπό για τον οποίο δημιουργήθηκε. Δηλαδή εκτός από το Πανεπιστήμιο, δεν υπάρχει ελευθερία και το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να διαφυλάξουμε μια γωνιά ελευθερίας, που βασικά και τελικά υπηρετεί την παρανομία; Αυτό είναι το άσυλο που υπερασπίζονται οι «άσπονδοι» δημοκράτες;
·         Όταν τα διπλώματα  ευρεσιτεχνίας στην Ελλάδα είναι μόλις 0,2% δηλαδή δέκα φορές λιγότερα από αυτά που της αναλογούν σε σχέση με τον πληθυσμό της;
Όταν με τις κυβερνήσεις κυρίως του ΠΑΣΟΚ, από εποχής Ανδρέα Παπανδρέου, καθιερώθηκε το σύστημα της αναξιοκρατίας (για να διοριστείς έπρεπε πρώτα να πας να γραφτείς σε μια συνδικαλιστική οργάνωση και να πάρεις χαρτί απ’ αυτήν), και όταν τα πάντα ισοπεδώθηκαν προς τα κάτω, τότε τι μπορεί να περιμένει κανείς;
·         Όταν τέλος, σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ μεταξύ 183 χωρών, η Ελλάδα κατατάσσεται 84η στους θεσμούς, 123η στο μακροοικονομικό περιβάλλον, 94η στην αποδοτικότητα στην αγορά αγαθών, 93η στην ανάπτυξη της χρηματοοικονομικής αγοράς, 74η στην εξειδίκευση των επιχειρήσεων και 79η στις καινοτομίες;
Γιατί Αγανακτισμένε δεν σε είδα ποτέ να διαμαρτύρεσαι για όλα αυτά;
Η απάντηση η δική μου: Γιατί το σύστημα, το αστικό σύστημα, πανέξυπνο και πανούργο, όπως είναι, κατάφερε μέσω της καταναλωτικής υπεραφθονίας με δανεικά να εκμαυλίσει τον ελληνικό λαό και να τον οδηγήσει στην καταναλωτική αποκτήνωση και αποχαύνωση.
Γι’ αυτό τονίζω ότι όταν η πατριωτική Αριστερά ανακτήσει την πολιτισμική της ηγεμονία με ένα μοντέλο άλλων αξιών εκτός από το καταναλωτικό, απέναντι στην εθνομηδενιστική Αριστερά, που ασπάζεται το μοντέλο της παγκοσμιοποίησης και της Νέας Τάξης, τότε θα υπάρχει αναστροφή της παρακμιακής κατάστασης και τότε μόνο θα μπορέσει να δημιουργηθεί διαφορετική πορεία, που θα μας βγάλει από τα αδιέξοδα.
Για να το εκφράσω σε απλά και κατανοητά ελληνικά: Αν δεν αλλάξει ο αγανακτισμένος πολίτης (αυτός μας ενδιαφέρει) την καταναλωτική του νοοτροπία, που αναγορεύει το χρήμα ως την μεγαλύτερη αξία στον κοσμο, και που του έγινε όλα αυτά τα χρόνια της μεταπολίτευσης δεύτερη φύση, με ένα σύστημα αξιών πέραν αυτής, τότε καμία αναστροφή δεν μπορεί να υλοποιηθεί.
Η ιδεολογική (πολιτισμική, την λέω εγώ) ηγεμονία, για την οποία πολύ σωστά μίλησε ο Γκράμσι, απέναντι στην σημερινή ηγεμονία του μπλοκ εξουσίας της αστικής τάξης, είναι εκ των ων ουκ άνευ για οποιαδήποτε αλλαγή.
ένα άρθρο των πρωταγωνιστών
Εν κατακλείδι θα πρέπει να συμφωνήσουμε με αυτό που είπε ο Ελευθέριος Βενιζέλος:
«Όταν οι λαοί αποτυγχάνουν, δεν ερωτώσι, και καλώς κάμνουσι, αν έπταισαν οι κυβερνήσεις, αλλά το πρώτον των έργων είναι να τους ρίψεις»

Του Τάκη Μίχα (protagon.gr)
www.damonpontos.gr