Μετά την επιτυχία της εκστρατείας κατά του Ιράκ (όπου η χώρα διαλύθηκε και ουσιαστικά είναι, τρία κομμάτια – σιίτες, σουνίτες, Κούρδοι) και αφού οι λαοί δεν αντέδρασαν στη φαιδρή δικαιολογία περί «εκδημοκρατισμού» της χώρας αυτής, το ίδιο καλούνται να δοκιμάσουν και άλλοι λαοί.
Με δέλεαρ την κατακρήμνιση του τυράννου και απόκτηση μεγαλύτερης ελευθερίας, αργά ή γρήγορα αντιλαμβάνονται και οι ίδιοι ότι τα πράγματα δεν ήσαν όπως τους υποσχέθηκαν. Άλλαξε απλώς ο κυρίαρχος.
Ειδικά όμως στην περίπτωση της Λιβύης, περίσσεψε η υποκρισία, αλλά και διαπιστώθηκε επίσης ότι δεν κρατούνται καν ούτε προσχήματα, για κάποιες λογικοφανείς έστω δικαιολογίες.
Κατ’ αρχήν, μόνον ως αστειότητες μπορούν να εκληφθούν τα αναφερόμενα περί «δημοκρατικών διαδικασιών» στους Άραβες. Λαοί, που επί χιλιάδες χρόνια ζουν με έναν συγκεκριμένο τρόπο καλούνται τώρα να γευθούν την «ελεύθερη εκλογή». Στη Λιβύη ιδιαίτερα, υπάρχουν 40 περίπου φυλές στην αχανή της έκταση (1,77 εκατ. τ.χλμ., 13,5 φορές μεγαλύτερη από την Ελλάδα, ίση περίπου με τη μισή Ευρώπη), το μίσος μεταξύ τους είναι τόσο μεγάλο, ώστε μόνον με τη βία πότε οι Οθωμανοί, πότε οι Ιταλοί και για 40 χρόνια ο Καντάφι (με μεσοδιάστημα λίγων ετών βασιλείας του Ιντρίς) είχε μια σχετική ενότητα.
Ο Καντάφι ισορροπούσε τα πράγματα, παρέχοντας σε όλους περισσότερα δικαιώματα από κάθε άλλη αραβική χώρα. Σύμφωνα με το Fox News, το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ επαινούσε τη Λιβύη που «έχει κάνει τα ανθρώπινα δικαιώματα προτεραιότητα, και που προστατεύει νομικά τους πολίτες της». Δεν είχε λόγο ο ΟΗΕ να ψευσθεί, υπέρ ενός δικτάτορα που συγκέντρωνε την αντιπάθεια των δυτικών. Υποτίθεται όμως, πως η στρατιωτική επέμβαση του ΝΑΤΟ, έγινε για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Αλλά και μια ρωσική αποστολή ιατρών, ανέφερε επίσημα στον πρόεδρο Μεντβέντεφ, ότι ελάχιστοι λαοί έχουν τόσες ανέσεις όσες ο λαός της Λιβύης. Διαθέτουν πολύ καλά νοσοκομεία και δωρεάν περίθαλψη. Τα νέα ζευγάρια επιδοτούνται (άτοκα δάνεια ύψους 50.000 δολ.), τα αυτοκίνητα κοστίζουν πολύ φτηνά, τα καύσιμα είναι επίσης φτηνά, οι αγρότες δεν φορολογούνται, κλπ.
Ακόμη κι αν όλα αυτά είναι προπαγάνδα (που δεν είναι, διότι τα βεβαιώνουν πολλοί εξαγωγείς της πόλης μας) κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι ο Καντάφι έφερε νερό στην έρημο, κατασκευάζοντας το μεγαλύτερο αρδευτικό έργο στην ιστορία, αξίας 33 δισ. δολ.
Δεν αμφισβητείται ότι είναι υποκινούμενες οι «εξεγέρσεις» (τύπου πορτοκαλί επαναστάσεων», με 125 δολ. ημερησίως σε κάθε «εξεγερμένο»), στη δε Λιβύη διακρίνονται στα βίντεο οι έμπειροι «επαγγελματίες στρατιώτες», όπως και οι πρωτοπόροι στο Ιράκ, και μένει να απαντηθεί ποιο ή ποια ήσαν αυτά που ζητούσαν από τον Καντάφι και δεν τα πρόσφερε στους ισχυρούς της γης (όχι φυσικά στους Αμερικανούς).
Μόνον το πετρέλαιο δεν είναι, διότι η χώρα παράγει μόλις το 2% του παγκόσμιου πετρελαίου και ενδεχόμενο κενό μπορεί κάλλιστα να αναπληρωθεί από τα αποθεματικά της Σ. Αραβίας. Ίσως, να έπαιξε ρόλο ότι πάτησε πόδι η Κίνα στην Αφρική (είναι η σειρά της Νότιας Αφρικής;) και συζητούσαν για εκμετάλλευση των κοιτασμάτων της Νότιας Λιβύης, που είναι ακόμη απείραχτα.
Με δεδομένη τη σπουδή των «αντικαθεστωτικών» για δημιουργία Κεντρικής Τράπεζας, προ μηνός περίπου, αλλά και τη σπουδή της Παγκόσμιας Τράπεζας, της οποίας εκπρόσωπος προ δύο ημερών δήλωσε ότι «μπορούμε να φανούμε χρήσιμοι για να βοηθήσουμε στην ανοικοδόμηση της χώρας», δείχνουν ότι πετρέλαιο και τραπεζικό σύστημα είναι η αμοιβή για τους εμπνευστές της εξέγερσης στη Λιβύη. Και τούτο διότι, δύο ενέργειες του Καντάφι, δεν συγχωρήθηκαν από το παγκόσμιο σύστημα. Ότι πετρέλαιο και τράπεζες, ήσαν σε κρατικά χέρια. Μεγαλύτερο αμάρτημα από τη σύναψη φιλικών επιχειρηματικών σχέσεων με τους Ρώσους.
Σύμφωνα με το ΔΝΤ, η κεντρική Τράπεζα της Λιβύης έχει 144 περίπου τόνους χρυσού στα θησαυροφυλάκια της. Με αυτόν τον θησαυρό, ποιος χρειάζεται την BIS, ή το ΔΝΤ και τους κανόνες του;
Οι κανόνες της BIS (Bank for International Settlements), με έδρα τη Βασιλεία της Ελβετίας, σύμφωνα με τον επίσημο ιστότοπό της, είναι απλές: Οι κεντρικές τράπεζες πρέπει να έχουν ως κύριο σκοπό τους τη σταθερότητα των τιμών. Και θα πρέπει να είναι ανεξάρτητες από τις κυβερνήσεις, ώστε να μην επηρεάζονται από πολιτικές βουλήσεις. Θα πρέπει να υπάρχει σταθερή χρηματική προσφορά, ακόμη κι αν αυτό συνεπάγεται την επιβάρυνση του λαού με ξένο χρέος. Οι κεντρικές τράπεζες αποθαρρύνονται από το να τυπώνουν χρήμα, και να το χρησιμοποιούν για το καλό του κράτους, είτε άμεσα, είτε ως δάνειο.
Υπήρξε ένα άρθρο της «Asia Times» του 2002, σύμφωνα με το οποίο «οι κανόνες της BIS εξυπηρετούν απλά το ιδιωτικό τραπεζικό σύστημα, ακόμη και εις βάρος των εθνικών οικονομιών. Η BIS κάνει στα εθνικά τραπεζικά συστήματα, αυτό που το ΔΝΤ κάνει στα εθνικά νομισματικά καθεστώτα. Οι εθνικές οικονομίες που πέφτουν θύματα, δεν εξυπηρετούν πλέον τα εθνικά συμφέροντα». Αυτό μας είπε έμμεσα και ο Έλληνας πρωθυπουργός.
Για κατακλείδα να προσθέσουμε, ότι ο Καντάφι απέβλεπε σε συνένωση των αφρικανικών κρατών και είχε μιλήσει και για ενιαίο νόμισμα. Χρειάζονται και άλλα, για να γίνει κατανοητό, γιατί εκστράτευσε το ΝΑΤΟ, προκειμένου να «εκδημοκρατίσει» και την Λιβύη;
Ο Μακεδών
Αναδημοσίευση από:http://www.voria.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου